Beznadziejność

[Absinthe]

Uch, po dłuższym czasie, ale jednak: mój powrót do poezji

Nie chcę byś mi przyrzekał
Że na zawsze
Tak łatwo zapomnisz

Płaczesz że cię zostawię
Pewnie tak będzie
Spakuję swoje serce
I wyjadę

Lecz póki co: jestem

Potrząsnę tobą i cię wyciągnę
Z twojej beznadziejności
Znów

[Pasiasty]

Prosto, dosadnie, z przytupem. Jestem na tak, a nawet nie potrafię zrozumieć dlaczego.
Po głębszym namyśle zamieniłbym słowo 'beznadziejność' na 'apatię'. Jakoś tak wtedy będzie się lepiej komponowało z tym 'znów' imho.
Pozdrawiam