Bądź pozdrowiony, Aniele

[Lexis]

Siedzę na tarasie w świetle księżyca,
który opada na mnie w pełni.
Słyszę skrzypce cichutko grające,
jakie piękne. Jakby anioły zstępowały
z nieba, by mnie objąć i wziąć ze sobą.
Dlaczego one widzą w kolorach,
a ja w szarości?

Wczoraj słyszałam jak mówiły,
jej anioł stróż już dawno odleciał.
Ale ja chcę wciąż wierzyć, że jest blisko,
że mnie nigdy nie opuści.

Aniele, jesteś tam?
Bądź pozdrowiony.

[Piramida88]

Wers pierwszy bardzo mi się spodobał. Ciekawie ujęte. Potem polało się trochę banału, jednak nie razi za specjalnie.
Końcówka całkiem przyjemna. Mam wrażenie, że już dużo lepiej piszesz Lexis i bardzo mnie to cieszy!
Bardzo pozytywny wiersz, lekki. Mi osobiście się spodobał, więc daję 4/5

[Lexis]

Dziękuję za komentarz, Piramido. Cieszę się za tak pozytywny odbiór
Jednak te godziny spędzone na ćwiczeniach nie poszły na marne.
Co do banału... Czasem troszeczkę go potrzeba ^^

[Jarosław Jabrzemski]

Mało męski - podobno poznaje się po tym, jak kończy.
A tak dobrze się zapowiadał...

[Kruk]

Dlaczego one widzą w kolorach,
a ja w szarości?

Wczoraj słyszałam jak mówiły,
jej anioł stróż już dawno odleciał.

To świetne. Gdybyś w podobnym tonie napisała resztę, byłoby znacznie lepiej. Opis w pierwszej zwrotce w porządku, wprowadza jakiś nastrój, jednak druga połowa drugiej jest zbyt oczywista.

[FantaSmaGoria]

A ja zepsuję klimat:
nie podoba mi się, naiwnie napisane, patetycznie, błaho, nudno.

Nie tym razem.

Pomyśl jeszcze.

[Lexis]

Dziękuję za komentarze
Pomyślę, pozmieniam...

[BEL6]

Siedzę na tarasie w świetle księżyca,
który opada na mnie w pełni.

Do całości przydałoby się dać więcej odniesień do modlitw do anioła stróża. Tak dla smaczku. Według mnie.
4+/5