Antybabel

[Alchemik]

Runęły, budowle i wieże,
gdy większość wśród śnienia
zwiedzała inne przestrzenie, a ci którzy
w objęciach nocy tańczyli na scenie,
anielskie pienia wzięli za dyskotekową muzykę.

Nikt nie zauważył końca świata.
Nazajutrz, przy zwykłych codziennych obowiązkach,
dalej robili swoje, biorąc udział
w odwiecznym, szczurzym wyścigu.

Zdziwienie dotknęło dopiero,
kiedy spostrzegli, że wszyscy mówią
jednym, wspólnym językiem.

[Miranda Calle]

Pozwolę sobie pokręcić nosem na interpunkcję. Moim skromnym zdaniem, robi kuku temu wierszowi. To tak jakby piękna kobieta stanęła przed Tobą w gorsecie sznurowanym od góry do dołu i w dodatku zapinanym na sto haftek. A tak by się chciało zapuścić w głąb zanim emocje opadną.

Nikt nie zauważył końca świata. 
Nikt nie zauważył, bo nikogo to nie obeszło. No, prawie nikt.

[Alchemik]

Mnie tam gorset by podniecił. Byleby była bez majteczek.
Pomyślę nad wersją bez interpunkcji.
Dzięki

Jurek

[Miranda Calle]

Nio, bez majteczek Znaczy - precz z przecinkami.