Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
życie rodzinne {proza poetycka}
#1
Rainbow 
mama przychodzi z pracy do domu
bardzo długo po moim powrocie ze szkoły
całuje mnie w czoło a ja się odsuwam
i krzyczę żeby tak nie robiła bo już jestem duża
mama tylko się uśmiecha i idzie szybko spać
za dwie godziny znowu idzie do pracy - na noc
bo jest jednym z nielicznych lekarzy w mieście

zawsze chciałam dostać kulkę z prądem
ale rodzice mówili że po co mi to
i kupowali mi kulki ze śniegiem

zawsze chciałam oglądać filmy z czerwonym kwadracikiem
wszyscy moi koledzy je oglądali
ale zamiast tego rodzice kupili mi kasetę video z Harrym Potterem

zawsze chciałam nauczyć się jeździć na rolkach
ale rodzice kazali mi wkładać ochraniacze
więc postanowiłam chodzić piechotą

zawsze chciałam mieć zdalnie sterowany samochodzik
ale rodzice kupili go mojemu małemu braciszkowi
ja dostałam lalkę Barbie bo jestem dziewczynką

tata przychodzi z pracy do domu
bardzo długo przed moim powrotem ze szkoły
czasem nawet podjeżdża po mnie naszą Skodą
zazwyczaj mówi cześć i pyta jak było na lekcjach
odpowiedzi już nie słyszy bo zagłuszają ją reklamy z radia
potem zazwyczaj idzie czytać i słuchać muzyki
i nie wolno mu przeszkadzać bo jest bardzo zmęczony

25.05.11
opinie wyrażane przez Liwaj są jej subiektywnym zdaniem - zwyczajnie dzieli się własnymi wrażeniami, uczciwie, nie pomijając żadnych kwestii, bo wierzy, że inni postąpią tak samo w stosunku do oceny jej utworów.
Odpowiedz
#2
Stereotypy. Nie lubię ich, ale jak widać, są wszędzie.
Nie lubię też prozy poetyckiej (koszmarna forma), ale przesłanie Twojego tekstu podoba mi się. Prawdziwe.

Ja mogę powiedzieć, że miałam szczęście: pozwolono mi na tor z kompletem wyścigówek Wink
"KGB chciało go zabić, pozorując wypadek samochodowy, ale trafił kretyn na kretyna i nawet taśmy nie zniszczyli." - z "notatek naukowych" Mestari

Odpowiedz
#3
Taki sobie zapis dziecięcych żalów i zaniedbania przez pracujących rodziców - nic nowego, oryginalnego, ani ciekawego jak dla mnie.

To co mnie zastanawia - czy wystarczy coś zapisać wersami, żeby stało się poetyckie? Bo co tu mamy - jedną przenośnię z kulkami, brak interpunkcji... Poetyckości w tym brak. Zwykła proza, tylko "dziwnie" zapisana i niezbyt ciekawa moim zdaniem.

1,5/5

Odpowiedz
#4
Powtórzenia "zawsze" walą Ci ten text.
Jest o niczym.
Dziecinada i słowna i treściowa (?).
Takie kawałki nic nie wnoszą - za godzinę nie masz ich w mózgu.
Nie udało Ci się.
Za banalne, źle opisane, mierne.
Infantylne i poprzez to niepoetyckie.
Stylizowanie się na język dziecinny może dać w plecy.
Odpowiedz
#5
Cytat:Powtórzenia "zawsze"
anafory


dziękuję wszystkim za fachowe i profesjonalne opinie
opinie wyrażane przez Liwaj są jej subiektywnym zdaniem - zwyczajnie dzieli się własnymi wrażeniami, uczciwie, nie pomijając żadnych kwestii, bo wierzy, że inni postąpią tak samo w stosunku do oceny jej utworów.
Odpowiedz
#6
Cytat:udsuwam
odsuwam + usuwam?
Podoba mi się to, co tutaj poruszasz, ale sam tekst przydałoby się nieco zrytmizować. Za dużo spójników jak na mój gust.

P.S. Błagam, nie dziękuj za moją fachową i profesjonalną opinię xD
Odpowiedz
#7
powinno być 'odsuwam', oczywiście, mogłabyś poprawić?

przecież jest rytm
opinie wyrażane przez Liwaj są jej subiektywnym zdaniem - zwyczajnie dzieli się własnymi wrażeniami, uczciwie, nie pomijając żadnych kwestii, bo wierzy, że inni postąpią tak samo w stosunku do oceny jej utworów.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości