Ho-ho-ho sanna, Don Santa!

[Miranda Calle]

atramentem z galasów się wy-sławiamy
na papierze (wy)czerpanym 
pogańskim konterfektem z kapsli
metodą Korabielnikowej
na ziemi mchem ogaconej 
s.ine nob.iles!

w majestacie popłyńmy mój panie!
łódką pod pełnymi żaglami 
poufnie i ceremonialnie savoir vivre
jam twoja Petronella von Schmetterling

pijanym histerycznym sopranem  
będziemy achać, raić, siebie peanować 
dębowym jabłuszkiem i rześką Lung Ching
w śniegu wytarzaj mnie
bez mydła wykochaj

[Grain]

No mnie się podoba.

Kobita z krwi i kości - dozownik mydła.

Jak mawiał mój kolega robota , że trudno przechwalić.

A on nie zwykł robić po francuzku wydmuszkom.

[Miranda Calle]

Ano i tak bywa - dozownik mydła i kartofli

[nebbia]

Wiersz aż kipi od emocji, podanych w sposób, jaki bardzo lubię;
 lekki, podszyty ironią, zabawną grą słów i znaczeń.

Aż perli się od skojarzeniowych perełek.
„Stachanowcy miłości motylej na wyczerpanym papierze”.

Po takich wyczynach, jak mało co, przyda się filiżanka relaksującej, zielonej herbaty.

Mirando, poczytałam z przyjemnością i uśmiechem.

Serdeczności
nebbia

[Miranda Calle]

Jak zwykle trafna interpretacja Ho-ho-ho dziękuję!

[BJKlajza]

Poleciałaś bez mydła Ale nie szczypało Dobry to wierszydeł Mir

[Miranda Calle]

Poleciałaś  bez  mydła   Ale  nie  szczypało  Dobry to  wierszydeł Mir

Ho-ho-ho! A gwiazdki gdzie?

[Marcin Sztelak]

No a mydło po co, toż da się bez mydła. Tzw. rozbuchana erotyka...