Mój Har-Magedon, albo psychologiczna ataraksja

[nebbia]

Tego, co wykrzywione, nie da się wyprostować, a tego, czego brak, nie da się policzyć

[Kazn. 1:15]

z bezbożnej świątyni cielesnych

uciech stopniowo znikam

fragmentami nie rzucam już

cienia

przypiekam myśli nad pogorzeliskiem

nie licząc zadanego mi

czasu

skreślona z listy obecności

nie proszę o

sprostowanie 

[Grain]

Bardzo dobry wiersz.

Człowiek czyli nawet ja odnajduje się w podobnych stanach. Jak epifanie.

Akurat wczoraj, kursowałem między ochłodzeniem na zewnątrz a tym klimatem co Ryjo Dojrzanejro.

[Miranda Calle]

Bardzo sugestywny. Cielesność. Różne stany jej skupienia. Rozkosz i ból. Cienka dzieli je granica. Czasem lepiej być banitą niż bezmyślnym konformistą w klatce.
Dla mnie zasłużony komplet gwiazdek.

[nebbia]

Cielesność. Różne stany jej skupienia. Rozkosz i ból.

Właśnie tak.

Dziękuję, Mirando, za gwiazdeczki dla tego drobiazgu  powstałego podczas ataku migreny,
kiedy to "zbielałymi usty" cichutko szepcę:  niech ktoś przyjdzie, i  mnie dobije 

Grain, dla Ciebie 

Serdeczności