tryptyk z siostrą

[Grain]

trzy okna

Maryśka od ponad sześćdziesięciu lat z ogrodu

na pszenno-buraczance trzebi odnawialny genom dżungli

i pewnie przy okazji złośliwego raka który ćwierćwiecze

temu zabrał ostatnią kobietę z poznanych na sali chorych

przez Skype'a wpadają dzieci i wnuki do poiskania

z win tego świata później modlitwa jak zawsze

przez okno widocznie ze skuteczniejszym łączem

wie że dłubię przy księżycu odpalanym

u niej pół godziny wcześniej

sięgam po niewykorzystane losy

i tak niewiele trzeba do wskrzeszania

surogatka

nie wyrodziła się jesienią przeorana
ciepła twarz nad przewijakiem

jeszcze w doniczkach kobieta grzebiąca
gaworzą stokrotki rozkopuje się kilka arów raju

na wianki dla dziewczynek

choinka

na samym czubku grom z jasnego nieba
uziemienie łańcuchów z intencjami

wiem jak w rozplanowanych kwartałach
skłusowała przestrzeń dla przedźwiganych gałęzi

i dziewczynki z perkatym noskiem
która ją oświetli dodatkowym

blaskiem spoza złodziejki z którego
może także rozpakuję się w tym roku

[Miranda Calle]

Tryptyk pochwalny, hymn ku czci Kobiety - matki, žony, siostry, surogatki.
Trzy portrety - nieprzerysowane, nienapuszone, ciekawie skonstruowane za pomocą fraz, nieoczekiwanych skojarzeń.

[Marcin Sztelak]

Świetnie zobrazowane kobiety. Może tryptyk nie jest genialny, ale za to ciepły i klimatyczny, mam nadzieję, że zobrazowane doceniły.

Pozdrawiam.