Nieodkupienia

[Marcin Sztelak]

Noc, poza nią ręce ubabrane
po łokcie.
To jeszcze nie krew – szepczą czyjeś usta,
złożone jak do pocałunku.

Pożegnanie na szklanej tafli
boli podobnie do kroków
cichnących za zakrętem słów.

I oczu wypalonych ostatnim mrugnięciem,
chyba nawet ironicznym,
skoro to lepsze niż współczucie.

Zresztą wszystko blaknie, wystarczy przejść
poza rozsypany dzień.
I przynajmniej udawać sen
bez obecności.

Wsiąkła, przed przelaniem – szepczą te usta,
już nienazywane.

[Grain]

Przeczytał się.

Końcówka, która nie jest końcówką, dla mnie szczytówką, gruntówką.

[Miranda Calle]

Pożegnanie na szklanej tafli

boli podobnie do kroków
cichnących za zakrętem słów.

Zapisuję. 

Wsiąkłam 

5/5.