Grzęda Sokalska

[Grain]

wesele było jak na Budynin w normalnym

bizantyjskim stylu po kosztach

gruntu w sam raz na siedlisko a ślub

w dawnej cerkwi jednej z wielu bez gwarancji

ikonostasu na wieczny pokój łatwopalny

stłumiany zielskiem na cmentarzach

siostry znowu przezimowały

wszystko co wzeszło na pierwszej miedzy

rozsiewa się z nami kośćmi po świecie

na tym darze najżyźniejszej ziemi

znowu wyludniają się wioski

zostaje chwytność rąk starych ludzi

nie tylko do zbędnych już wideł i motyk

dopilnowana odprowadzona

w szpalerze żywotników

jeszcze dogląda nas i okolicę

https://idziepoziemi.wordpress.com/cerkwie-poludniowo-wschodniej-polski/lubelskie-kresy/grzeda-sokalska/

[Marcin Sztelak]

Dobry wiersz z historią zapomnianą, ba nawet usilnie zapominaną w tle.

[Miranda Calle]

Dziękuję za lekcję historii... Wiele jest spraw przemilczanych, zamienionych pod dywan.
Bardzo plastyczny wiersz. Tworzysz obrazy za pomocą słów.

[Grain]

W Żniatynie brałem ślub.

Ksiądz starej daty w pierwszą niedzielę miesiąca, z adoracją Najświętszego Sakramentu,  celebrował jakieś 2.5 godziny. Prawie cały czas na kolanach. Trening.
Zbyt krótko iw ódka nie wywietrzała.

Dziękuję.