Czarodzieju ognisty

[Miranda Calle]

Kondygnacje ruszyły mnie z parteru. Jak w zaklętym kręgu piętrzę się, wyrastam nad głowami, niedościgniona windą. Radosnąca JA. Jakież to wzniosłe: tak witalnie rosnąć bez kontroli, ginąć i mówić! Zatem pobabajaguj ze mną kochany i wychłoszcz mnie choinką.

Czarodziejskim darem będę czarodzielić. Czarodarzyć różdżką-maczugą obrzezaną do śliny. Wyczaromarzam czaro-zdarzenie: zaskrzyło, spadł śnieg i ktoś nalał z krowy mleka do szklanki.

W rozbłyskach bengalskich ogni - chodź! Pójdźmy oddawać się ulicy, architektonizować niezadomowienie w poszukiwaniu otwartych ramion i pełnych dłoni.

Z perspektywy podłogi czy drabiny – co za różnica?

Do piekła zewsząd jeżdżą autobusy.

666 goes to hell

twoja ciemna strona

najpiękniejszy dar 

na zawsze będzie moja

sorry for your loss my dear

miłość zbrodnia doskonała

zaprawdę

[Marcin Sztelak]

Jakież smakowite neologizmy, aż ślinka cieknie. A ja bym uczynił jednak tekst wierszem. Bo dlaczego nie. O przepraszam wirszem

[Grain]

z tego,  za przedpiszaczem   wirsz widzem ogromny

[Miranda Calle]

Może będzie wirsz - dziękuja