Ocena wątku:
  • 1 głosów - średnia: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Stroiki wiosenne na nagrobkach
#1
chyba najlżej mają pierwsi odchodzący
bez bagażu
teraz grzebią wszystkich zmarłych we mnie
powstaje mogilnik bez miejsca na ziemi
a poezja tam bywa kostnicą


kochana siostro śnię o tobie
gdybym mogła się nie obudzić
słyszysz zapewne jak głos kostnieje
siedzę na ławce w białej kurtce
w tej co nie była moja ale jest



bracie mój
śledziłam ślad na wodzie
znaczony twoją wędką
otępiała fala obmywała martwą rybę



w kieszeni znalazłam ślad dobroci
od przyjaciółki
wsunęła mi nawet nie wiem kiedy
już się nie dowiem



podpieram obolałą głowę
plączą się w niej śmiechy i ślady sporów
lecz coraz mniej czytelne



jak szybko tężeje noc zakrywając

ten świat
oślizgły jak ryba
jak płacz nad ciałem umarłego
auta śmierci
ślady opon
a miłości tylko tyle
ile uśmiechów w supermarketach
Nie umiem pisać konstruktywnych komentarzy.
Odpowiedz
#2
To bardzo dobry wiersz . Nostalgiczny a i świetnie skonstruowany.
Chapeau bas 5/5
Odpowiedz
#3
(17-04-2018, 10:24)BJKlajza napisał(a): To bardzo  dobry  wiersz . Nostalgiczny a i świetnie  skonstruowany.
Chapeau bas  5/5
Dziękuję.
Nie umiem pisać konstruktywnych komentarzy.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości