Rozmazany obraz

[Gunnar]

Miałem do nich uraz od śmierci mojej matki, która kilka lat temu umarła na raka.

W pamięci pozostał tylko rozmazany obraz jej   uśmiechniętej twarzy.

Nadliczbowa spacja po "jej"

Wystukawszy na wyświetlaczu numer przychodni, przyłożyłem telefon do ucha.

To zbędne dopowiedzenie. Intuicyjnie wiemy co robimy po wybraniu numeru. Zwłaszcza, że wynika to z następnego zdania.

Szpital wydał mi się pusty i sterylnie czysty.

Na korytarzach zauważyłem niewielu pracowników służby zdrowia i ani jednego pacjenta, lecz mało mnie to obchodziło.

Choć motyw nie nowy w literaturze s-f to nie spodziewałem się takiego zakończenia.
Utwór niedługi, ale z pomysłem. Pod względem warsztatowym bardzo wyrównany. Jak w ostatnim Twoim utworze, który czytałem, zdania wręcz genialne przeplatały się ze słabymi, to tu wyraźnie całość trzyma równy, przyzwoity poziom. niewiele też usterek technicznych zauważyłem. (Tam jeszcze w dialogu od przełykania śliny powinno być z dużej litery).
Podsumowując mocne 4 gwiazdeczki.