Traktacik o wielkich słowach

[Marcin Sztelak]

Codziennie wymyślam epitafia
dla wciąż żyjących.
W przekonaniu, że w końcu
będą jak znalazł.

A producenci nagrobków zacierają ręcę
i kują, kują coraz więcej.

Pan sobie robisz jaja z pogrzebu
— wykrzywiają twarze bywalcy.
Być może, ale łzy obeschną
na wietrze, a śmiech poleci.

I dotrze w górne rejony.
Niebieskie.
No, chyba że spadnie na dno.
Ostateczne.

[Grain]

Mocne wyzwanie.

[Miranda Calle]

Ilu umarłych chodzi po tym świecie? Każdy ze skazą na sumieniu, choć nie zdają sobie z tego sprawy.

Tak mi się skojarzyło z ---> tą piosenką

[Gunnar]

Dobre, lubię czarny humor. Trafia w moje gusta.
Daję 4*