Trzy damy z Cherbourga

[potisz]

w szufladzie pamiętnik
o tym jak pisany był
ostatni klaps

chciała odejść 
przy akompaniamencie zachodzących powiek
lecz wciąż szeptałaś jej pieśni

twoja matka

z kina prosto 
w tchnienie
siostry która wpadła na ich pomysł

genevieve
nie przestawaj unosić parasolki
choć groźne widnieją skazy

z kolejnym obrazem
wróci taka sama

gdy maluje się i czesze
przed oczami ma zdjęcia

potem składa kliszę uśmiechu

[Miranda Calle]

Wiersz na motywach filmowych. Ciekawie powiązany los bohaterki filmu z postacią aktorki i jej córki, konfrontującej się z postacią i aktorską kreacją.
Bardzo dobry, choć jak dla mnie trochę za mało melodyjny. Taki trzeszczący, jak taśma przesuwająca się na projektorze filmowym


Zapisuję:

przy akompaniamencie zachodzących powiek

gdy maluje się i czesze
przed oczami ma zdjęcia
potem składa kliszę uśmiechu

[potisz]

Dzienks.
Ciekawa recenzja!

[Marcin Sztelak]

Całkiem udany, chyba kolaż, chociaż film to też słowo, a słowo obraz.
Ale inwersję bym usunął, znaczy choć widnieją groźne skazy, a po zastanowieniu to najbardziej bym wolał groźnie widnieją skazy.

[potisz]

Całkiem udany, chyba kolaż, chociaż film to też słowo, a słowo obraz.
Ale inwersję bym usunął, znaczy choć widnieją groźne skazy, a po zastanowieniu to najbardziej bym wolał groźnie widnieją skazy.

Dzięki, pomyślę nad zmianą.
Miłego komentowania życzę

[Grain]

Wsłuchiwałem się niejednokrotnie w muzyczny przewodni kawałek Legranda.
Filmu nie widziałem.
Te wspólczesne francuskie nie mają już takich klimatów.
Myślę, że brakuje im więzi międzyludzkich a ludzie jeżeli nawet sięgają po fotografie to pobieżnie.
W słowach wiersza jest bardzo dużo tego co lubię.

[potisz]

Miło mi.
Dziękuję!