Cyprys to drzewo smutku

[Julia]

Światło unosi zapach żywicy,
rozprasza natrętne cienie.
Chociaż nie umiem  przebrnąć
przez straty chcę żyć naprawdę;
zwłaszcza gdy pamięć zaprzecza słowom.

Chłodno.
Opuszczam kamienne progi.
Wszechświat się kurczy kiedy ciemność
pochłania coraz większe obszary.

Droga do Emaus wciąż niedokonana,
pomóż wypchnąć łódkę.

[Miranda Calle]

Podoba mi się, jak zobrazowałaś wysiłek związany z powrotem do stanu psychicznej homeostazy po przeżytej traumie.

Lecz droga jeszcze daleka.

Lubię tę wieloznaczność Twojej liryki. Dla każdego droga do Emaus będzie znaczyć coś innego...

[mirek13]

Światło unosi zapach żywicy,
rozprasza natrętne cienie.
Chociaż nie umiem  przebrnąć
przez straty chcę żyć naprawdę
marzeniem,
zwłaszcza gdy pamięć zaprzecza słowom.

Chłodno.
Opuszczam kamienne progi.
Wchodzę w odnogi labiryntu.
Wszechświat się kurczy kiedy ciemność
pochłania kolejne większe obszary.
Wiary.
Mistycznych skryptów.


Droga do Emaus wciąż niedokonana,
pomóż wypchnąć łódkę.
Kochana.

Tak mi się z marszu napisało, czyli warto było popełnić tę wariację.
Pewnie niewiele ma wspólnego z zamierzeniem autora, ale fajnie było i już, popełnić takowąż.

[Miranda Calle]

No, jestem ciekawa, co na to Sztelak...

[Marcin Sztelak]

Adekwatny tytu, bo to smutny jak cholera wiersz. Ostatecznie wszyscy dokonamy tą drogę, na szczęście lub nie – do wyboru...

[Grain]

W indiańskiej mitologii (istnieje taka) są takie słowa:
Płyń szlachetna Pani ku wybrzeżom....

Każdy z nas ma chyba swoją - czy żle, czy dobrze nam z tym.
Ale tak jest.

[Julia]

Bardzo podoba mi się Twoje dopełnienie, ale kupuję tylko : KOCHANA i wklejam

---

Adekwatny tytu, bo to smutny jak cholera wiersz. Ostatecznie wszyscy dokonamy tą drogę, na szczęście lub nie – do wyboru...

Marcinie, ociepliłam ten wiersz jednym słówkiem kupionym od Mirka - kochana

[mirek13]

Julio, ja po lekturze zwyczajnie nabrałem ochoty na popływanie w rymach odległych.
To fajnie, kiedy tekst pierwotny skłania mnie do takich jazd, ale w żaden sposób nie chciałem wpłynąć na Twoją twórczość
Co chciałaś osiągnąć, jest sprawą autora i mnie nic do tego.
Na pewno nie zamierzałem zmieniać cokolwiek w wierszu, bo to Twój wiersz.

[Julia]

Julio, ja po lekturze zwyczajnie nabrałem ochoty na popływanie w rymach odległych.
To fajnie, kiedy tekst pierwotny skłania mnie do takich jazd, ale w żaden sposób nie chciałem wpłynąć na Twoją twórczość
Co chciałaś osiągnąć, jest sprawą autora i mnie nic do tego.
Na pewno nie zamierzałem zmieniać cokolwiek w wierszu, bo to Twój wiersz.

Wiem, ale taki dwugłos zawsze jest autorowi miły, czasami wręcz inspirujący do zmian. Dziękuję

[Gunnar]

Mrok, ale na końcu jest iskierka.
Czytałem ten wiersz już jakiś czas temu, spodobał mi się, ale nie napisałem komenta, co niniejszym czynię.

[Julia]

Mrok, ale na końcu jest iskierka.
Czytałem ten wiersz już jakiś czas temu, spodobał mi się, ale nie napisałem komenta, co niniejszym czynię.

Gdy nad wierszem pochyli się tylko jeden czytelnik jest radość i motywacja do dalszej staranności w sztuce - dziękuję Gunnar

[BJKlajza]

Trochę kole w uszy rym w ostatniej strofie Całość jednak zgrabna i poprawna

[Miranda Calle]

A mnie nie kole.
Bardzo osobisty, a jednak uniwersalny. Jak już wcześniej pisałam...
Tym razem pozostawiam gwiezdny ślad. Na 5*

[Julia]

Trochę kole w uszy  rym w ostatniej strofie Całość  jednak  zgrabna i poprawna

Powiem szczerze: zrobiłam ukłon w stronę Mirka i wpisałam kochana, ale trochę mnie uwierało, więc podbudowana, pożegnałam to 'kochanie'.

---

A mnie nie kole.
Bardzo osobisty, a jednak uniwersalny. Jak już wcześniej pisałam...
Tym razem pozostawiam gwiezdny ślad. Na 5*

Dzięki i dzięki