Dobra siostra

[Ahab]

Dziękuje bardzo za uwagi, okazały się bardzo pomocne. Problemy logiczne są faktycznie wyłącznie moją winą i choć próbowałem je rozwiązać już w trakcie pisania, w ostateczności postanowiłem nadać młody wiek narratorce, cobym mógł zwalić pulpowość i pewne dziury na zbuntowaną 16 - stolatkę. Podobnie przemoc, za którą także nie przepadam, chciałem zastąpić jakimś symbolizmem, ilość wychodzących miała w jakiś sposób odpowiadać wchodzących, miało mieć to związek z przeznaczeniem, niestety na tym etapie także poległem. Klimat i niedopowiedzenie to najcenniejszy kruszec w opowieści grozy, a gdy ten aspekt niedomaga, wspomogłem się akcją i przemocą. A specyfika zmysłów owych kreatur, w starych modelach autobusów, jak kierowca przerzucał wsteczny to czuć było to w podłodze, a więc szept mógł umknąć w ogólnym hałasie jaki powodował stary pojazd, podobnie z wonią, perfumy kobiety, czy jej zapach mógł umknąć, a woń alkoholu, bardziej wyrazisty mógł rozdrażnić, podobnie okrzyki i śmiech nad cichą rozmowę. Ale to rozważania już po, nie musiałem zastanawiać się nad logiką, gdyż zrzuciłem takie błędy na karb młodej osoby, która najpewniej nie zastanawiałaby się nad problemami natury technicznej.
Przyjęcie opowieści na wiarę i efekt niczym z matrixa, nie wydaje mi się znowu taki nieprawdopodobny, bo tak po prawdzie nie jesteśmy w stanie się dowiedzieć co czuje, co myśli, jak marzy, i co najważniejsze, jak odczuwa czas osoba w śpiączce, autystycznie chora, czy sparaliżowana. Głos siostry przenosił go do takiego wyimaginowanego świata. A owy strumień myśli i nieporządek wydał mi się na miejscu, zakładając, że umysł chłopaka jest w w stanie pewnego rozpadu.
Bardzo dziękuje za krytyczne uwagi, za pomoc i za przeczytanie.
Serdecznie pozdrawiam.