"Artysta" - Prolog (wersja próbna)

[Gunnar]

Ale ja pytam o tą twoją Sarę.

Powinno być tę. Oczywiście nie traktuje tego jako błąd, bo to wypowiedź bohatera, który może nie mówić poprawnie "po polskiemu"

Popołudnie dobiegało końca

W tym zwrocie jest coś niekoszernego. Czy popołudnie może dobiegać końca? Co jest końcem popołudnia? Pewnei zachód słońca, ale tak czy inaczej brzmi to kulawo.

Tylko dobrze stosunki z pierworodnym synem mogły dać młodszemu szanse na większy,

literówka

Nie, krew Lewitów nie mogła się mylić. W pokoju ktoś był.

Ciekawe acz to tylko fantazja literacka. Zburzenie Jerozolimy zniszczyło rodowody i nikt dzisiaj nie może stwierdzić z jakiego plemienia się wywodzi, a po 19 stuleciach rozproszenia to nawet czy jest potomkiem starożytnych Izraelitów czy średniowiecznych prozelitów.

Jego obecność dość często wyrywała Izmę z pobożnego skupienia, nigdy jednak to działanie nie było tak silne.

Po paru próbach skupienia się na modlitewniku,

Bliskie powtórzenie.

Całkiem zgrabny prolog. Poprowadzony płynnie, nakreślający w krótki sposób ważne fakty z życia bohaterów. Wrażenia jak najbardziej pozytywne.

Pozdrawiam