Aer spiritus

[Alchemik]

Trwaliśmy ponad zbitymi obłokami, zataczając kręgi w kontredansie oczekiwania na nieuniknione, bolesne i zrozumiałe w tej wojnie, która podzieliła obszar lśnienia na wyraźne kontrasty czerni i bieli, gdyż szarości w nich nie było przez przeznaczenie i nakaz odbierania pięknych dusz.
Pierwsze miały nadlecieć w kluczu Supermarine Spitfire, zabójcy Messerschmittów, kąśliwe bestie, a przecież smutkiem ogarniało strącanie ich śmiertelnego piękna, choć z nakazu tak miało to się odbyć.
Myśliwiec, chybocząc i pląsając, jak ofiara tańca świętego Wita, pojawił się od strony słońca i wbił w szyk początkowo niezauważony, by potem już rozpoznany, roztrącić po nieboskłonie ze świstem porwane skrzydła w locie nurkującym.
- To Nasz i upada - zakrzyknął wzburzony Razjel, zanim w swojej pomyłce nie spostrzegł splamionych woskiem łabędzich piór, wsiąkających w chmury poniżej.

Nigdy nie doszliśmy do tego, dlaczego zawiódł umiejscawiający w czasie temposkop i czy rzeczywiście zawiódł, oraz dlaczego właśnie Ikar, ta pierwsza powietrzna dusza, była tak ważna dla Nieopisanego, pomimo jej wyraźnych tendencji samobójczych.

[gorzkiblotnica]

Ładne. Podoba mi się. Nie mniej jednak zapytam: O co chodzi? Bo wybacz, ni w ząb nie zrozumiałem. Najpierw scena wojenna, potem Ikar, a na końcu coś z Fantastyki naukowej. Ja prosty człowiek jestem.
Pozdrawiam serdecznie

[Alchemik]

Sorry, Gorzki, tak to już jest z poetami, że nawet jak zabierają się za prozę, to zaraz metaforyzują, mieszają czasy i gatunki.
Ale to aniołom pokićkał się czas. A może to było z woli Pana? I czy anioły muszą używać przyrządów do swobodnego przemieszczania się w czasoprzestrzeni?
Całkiem możliwe, przecież też są ograniczone.

[Kotkovsky]

Podobne odczucia co u Gorzkiego. Podziel też proszę niektóre zdania, nawet gdy chcesz swą prozę "upoetycznić". Są za długie. Mam cierpliwość by wytężyć uwagę, lecz niektórym mogłoby jej zbraknąć w wypadku gdyby nie była to miniatura.

[Alchemik]

Dzięki, w następnym okruchu prozatorskim zdania będą krótkie.
Heh

[Kotkovsky]

No ,ale oczywiście nie chodzi o to by za ostro poskracać długość tasiemców. Nie przesadzajmy też w drugą stronę.

[Karen]

Faktycznie, dla zwykłego Kowalskiego jako czytelnika jest to nieco skomplikowany obraz, trudny do dokładniejszego zwizualizowania.
Ja też mam takie odczucia, aczkolwiek ostatnie zdania - słowa Razjela i końcówka - rozjaśniają Twoją wizję. Jednak ciekawa miniatura - czego innego bym się po Tobie nie spodziewała.

[Miranda Calle]

Bardzo dobra miniatura. Udało Ci się w tak skąpej, minimalistycznej formie oddać kwintesencję absurdu wojny.
Jest trochę błędów językowych, ale nowicjuszowi nie wypada wskazywać błędów mistrzowi pióra 

[szczepantrzeszcz]

Ikar upadł, a świat toczy się dalej.

Spartakus, Kasiodor, Giordano Bruno, Spinoza... Ilu jeszcze? Ikar upadł, może mieć satysfakcję, że w doborowym towarzystwie.

choć z nakazu tak miało to się odbyć

"choć z nakazu tak właśnie miało być" Bardziej kategorycznie, Najwyższy a Wszechmocny zadecydował. Wszak niezbadane są wyroki Jego.

Myśliwiec, chybocząc i pląsając, jak ofiara tańca świętego Wita,

Wojna to bezsens i kretyństwo, więc "jak" można sobie darować... zwłaszcza z punktu widzenia anioła: Myśliwiec, ofiara tańca świętego Wita, chybocząc i pląsając...

- To Nasz i upada

Genialne.

[Gunnar]

Jak na mój gust to proza poetycka, więc do odpowiedniego przenoszę działu.

[Alchemik]

Oczywiście, że to proza poetycka.
Dzięki, Gunnarze.

[Marcin Sztelak]

Dobra, nawet bardzo. I nawet wykorzystanie dość już zużytej symboliki Ikara jak najbardziej na miejscu.