Oblicza szaleństwa

[Gunnar]

Rozdział IX

Gdy pociąg ruszył, z zadowoleniem obserwowała przez okno, jak przeszłość oddala się, by w końcu zupełnie zniknąć w oddali.

Tu dobrze by było dla jednego "oddala/i" wstawić jakiś synonim bo w jednym zdaniu się trochę gryzie.

Tutaj nic z pewnością nic dobrego ją nie czeka,

Tu się "nic" rozmnożyło, jakkolwiek by to brzmiało

Ledwo zaczęła sączyć swojego drinka, a dosiadł się do niej ciemnowłosy chłopak.

"Swojego" zbędne, wiadomo, że nie podpijała cudzego

A uśmiech i błękitne oczy wydawały Małgosi się nawet czarujące, gdy po chwili alkohol zaczął działać.

"Się" przed "Małgosi" lepiej by brzmiało.

Zmieniał się tylko mianownik męski,

Błyskotliwe sformułowanie.

Miała ochotę w dziecinnym odruchu zakryć dłońmi uszy i zacząć śpiewać, by zagłuszyć głos kobiety.

Dobry motyw.

Nie przepadała za imprezami, alkohol jej nie spakował,

Tu literóweczka.

Tak, to na pewno sen, przecież to nie może dziać się naprawdę - ta myśl była uspokajająca, chociaż (nie) dała rady przegonić niepokoju.

Tutaj mam wrażenie, że "nie" się zgubiło.

ale za każdym razem, gdy odwracała głowę, to postać umykała poza (z) pola widzenia.

Tu zamiast "poza" naturalniejsze będzie "z"

odpowiedział Łukasz, zajmując wolne miejsce na starej kanapie, która skomentowała dodatkowy ciężar przeciągłym jękiem.

do towarzystwa mam tylko własne urojenia, do tego niezwykle pyskate i wredne

Genialne

Małgosia nic nie powiedziała, ale sposób, w jaki kurczowo otoczyła ramionami Alicję na (pożegnanie) świadczył o tym, że nieprędko znowu się zobaczą.

Tu chyba tego słówka brakuje.

Bo jak niby miała się przyznać, że praktycznie wyrzuconą ją z własnego mieszkania?

Tu literówka.

Za długo znała Waldka, żeby nie rozpoznać w jego głosie drżenia niepokoju, który próbował ukrywać za maską gniewu. Pomimo, że była zła na Waldka, to zmartwiła się.

Drugiego Waldka można zamienić na "męża" lub "niego", bo bliskie powtórzenie nie brzmi dobrze.

Nadal się na niego boczyła, ze udając maksymalne skupienie na zawartości talerza.

Tu się coś styl połamał.

Porządna porcja psychologii, wiele błyskotliwych sformułowań i powiew grozy na koniec. Bardzo dobry rozdział