Tak zaczyna się koniec

[Gunnar]

No to zabierzmy się za tę zaginioną część

Mirosław dotarł swoją Toyotą pod wskazany adres. Czarne auto zatrzymało się pod jednym z domów. W oknach paliło się światło, tak więc ktoś na pewno musiał być w środku. Dzielnica zwaną Dziesiątą była miejscem, które roiło się od domów jednorodzinnych. Budynek, pod który przyjechał Kołodziejczyk był szarym, jednopiętrowym domem zbudowanym jeszcze w PRL-u.

Opis pozostawiający wiele do życzenia. Najbardziej w oczy kole pogrubiony zwrot, który w kontekście domków jednorodzinnych mocno nie pasuje.

Czując lekki chłód, schował kluczyki do auta w kieszeni swojej czarnej bluzy i podszedł do furtki, niepewnie naciskając przycisk od dzwonka. Po paru sekundach z domu wyszedł znajomy Mirosławowi, około czterdziestoletni mężczyzna o brązowych włosach sięgających do połowy szyi, ubrany w koszulę w kratę.

Pogrubione słowa zbędne.
Musisz uważać na zbędne zaimki swój/swoja/swoje. Z internetowego poradnika:
"Należy starannie myśleć nad każdym użyciem zaimka „swój, swoja, swoje”. Nie piszemy „opuścił swój miecz, podniósł swoje ręce i pomacał się po swojej głowie”, bo części ciała, odzieży itp. z założenia są „swoje” i nie należy się obawiać, że czytelnik pomyśli, iż bohater złapał ręce innej osoby i je podniósł. Jeżeli bohater sięgnie po miecz strażnika, podrapie po głowie przyjaciela czy dotknie ucha swojego rumaka, będzie to wyraźnie napisane."

Kołodziejczyk i Szarek bez zbędnych pogawędek, weszli do domu. Wnętrze budynku było niezwykle surowe, nieprzyjemne, środek domu wyglądał jak miejsce spotkań pijaków, tyle że nie śmierdziało i nigdzie nie było bałaganu. Szarek nie musiał tłumaczyć Mirkowi, że to miejsce przeznaczone tylko do wykonywania ataków hakerskich, to było po prostu widać.

Co prawda nie ma tu powtórzenia ale nie ma potrzeby powtarzania tych równoważnych zwrotów. Po przecinku można kontynuować "wyglądało jak miejsce spotkań..."

- Ten dom długo stał pusty, więc pomyślałem, że przyda się to miejsce do szpiegowania EneHertz... - Marcin zamknął za sobą drzwi.

Z tym wyrażeniem wypowiedź brzmi sztucznie.

Po chwili, do towarzystwa dołączyła znajoma (znana) Mirosławowi brunetka w czarnym swetrze i obcisłych dżinsach, Natalia Moroz.

Mirek miał w planach pełno pytań do zadania, lecz zdecydował, że lepiej będzie gdy nie będzie się odzywał gdy nie wymaga tego sytuacja.

Bardzo bliskie powtórzenie.

Podobne problemy w wielu innych miejscach tekstu.

BassKatt
Masz dobry pomysł, wyobraźnię. Historia jest intrygująca. Trzeba tu jednak podciągnąc warsztat by sama forma nie kłuła w oczy i nie odwracała uwagi od treści. Warto przeczytać tekst przez publikacją kilka razy pod różnymi kątami - zaimki, interpunkcja, dialogi, płynne opisy etc.
W sieci znalazłem poradnik, który bardzo mi pomógł przy poprawianiu mojej prozy:
http://wydawnictwo.hekko24.pl/?page_id=131

Serdecznie Pozdrawiam