Po pierwsze, ostatni fragment moim zdaniem stanowczo za krótki, żeby zająć czytelnika chociaż na dłuższą chwilę, a zawarty w nim fragment fabuły nie wywołuje żadnych emocji.
''...Warsaw Spire, zauważył czarny pendrive leżący nieopodal, zaciekawiony zabrał urządzenie ze sobą, wszak rzadko w tym miejscu gubiły się takie rzeczy.'' - to "wszak" i tym podobne zwroty sprawiają, że początek w moim odczuciu jest nieco sztywny i sztuczny.
''Po schowaniu znaleziska do kieszeni u spodni, wszedł do biurowca witając się z pracownikiem ochrony stojącym w recepcji mając cały czas w głowie wynik meczu piłki nożnej, którego nie zdążył obejrzeć wczoraj.''
Jedno duże NOPE. Za dużo chciałeś przekazać w jednym zdaniu. Poza tym, że wyszło stanowczo za długie, to chodzi też o to, że nie wszystkie banalne szczegóły trzeba przekazywać czytelnikowi. Poza tym to zdanie nawet nie brzmi "witając", "mając". Jak już się uparłeś, żeby powiedzieć czytelnikowi, że myślał o meczu, to mogłeś napisać chociażby "Odruchowo przywitał ochroniarza, nawet nie słysząc, czy mężczyzna mu odpowiedział. Myślami cały czas był przy wczorajszym meczu piłki nożnej, który przegapił" czy jakoś tak.
"...na zegarku, pokonał parę metrów pustym korytarzem o śnieżnobiałych ścianach, wpatrując się we wskazówki zegarka omal nie potyknął się o dywan..." - powtórzenie, a poza tym zgadzam się z komentarzem Gorzkiego odnośnie tego fragmentu.
"do ciągłego półmroku i do " - można usunąć drugie "do"
"...komputera poprawiając grzywkę." - kolejna pierdoła, niepotrzebna czytelnikowi.
"zobaczymy... dawaj - Kamil wskazał" - kropka po "dawaj". Zasady zapisu dialogów do przypomnienia.
Poza tym nie pasuje mi, że wirus się "rozmnożył", "zainfekował" - to nie organizm ludzki i nie prawdziwy wirus. Myślę zresztą, że ludzie związani z informatyką itp. tak by nie powiedzieli. Prędzej po prostu przeniósł czy rozprzestrzenił.
No i na koniec - kilka razy powtarzasz słowo ''komunikat'' - można je zastąpić innym. No i jest trochę powtórzeń imion, też do wywalenia.
Ach i zamień wielokropki w dialogach na kropki. Wielokropki w nadmiarach kojarzą się z opowiadaniami niskich lotów rodem z blogasków nastolatek. Można ich używać, ale oszczędnie raczej i tam, gdzie naprawdę pasują.
''...Warsaw Spire, zauważył czarny pendrive leżący nieopodal, zaciekawiony zabrał urządzenie ze sobą, wszak rzadko w tym miejscu gubiły się takie rzeczy.'' - to "wszak" i tym podobne zwroty sprawiają, że początek w moim odczuciu jest nieco sztywny i sztuczny.
''Po schowaniu znaleziska do kieszeni u spodni, wszedł do biurowca witając się z pracownikiem ochrony stojącym w recepcji mając cały czas w głowie wynik meczu piłki nożnej, którego nie zdążył obejrzeć wczoraj.''
Jedno duże NOPE. Za dużo chciałeś przekazać w jednym zdaniu. Poza tym, że wyszło stanowczo za długie, to chodzi też o to, że nie wszystkie banalne szczegóły trzeba przekazywać czytelnikowi. Poza tym to zdanie nawet nie brzmi "witając", "mając". Jak już się uparłeś, żeby powiedzieć czytelnikowi, że myślał o meczu, to mogłeś napisać chociażby "Odruchowo przywitał ochroniarza, nawet nie słysząc, czy mężczyzna mu odpowiedział. Myślami cały czas był przy wczorajszym meczu piłki nożnej, który przegapił" czy jakoś tak.
"...na zegarku, pokonał parę metrów pustym korytarzem o śnieżnobiałych ścianach, wpatrując się we wskazówki zegarka omal nie potyknął się o dywan..." - powtórzenie, a poza tym zgadzam się z komentarzem Gorzkiego odnośnie tego fragmentu.
"do ciągłego półmroku i do " - można usunąć drugie "do"
"...komputera poprawiając grzywkę." - kolejna pierdoła, niepotrzebna czytelnikowi.
"zobaczymy... dawaj - Kamil wskazał" - kropka po "dawaj". Zasady zapisu dialogów do przypomnienia.
Poza tym nie pasuje mi, że wirus się "rozmnożył", "zainfekował" - to nie organizm ludzki i nie prawdziwy wirus. Myślę zresztą, że ludzie związani z informatyką itp. tak by nie powiedzieli. Prędzej po prostu przeniósł czy rozprzestrzenił.
No i na koniec - kilka razy powtarzasz słowo ''komunikat'' - można je zastąpić innym. No i jest trochę powtórzeń imion, też do wywalenia.
Ach i zamień wielokropki w dialogach na kropki. Wielokropki w nadmiarach kojarzą się z opowiadaniami niskich lotów rodem z blogasków nastolatek. Można ich używać, ale oszczędnie raczej i tam, gdzie naprawdę pasują.