Kolektor

[Alchemik]

Błękitna obłość Ziemi na tle kosmicznej czerni. Zakończono budowę orbitalnego kolektora nadczułych zwierciadeł, pozwalających odbijać tachiony. Hipotetyczne cząstki szybsze od światła, pędzące poza czasem. Zogniskowane na odbiorniku w kraterze pustyni Arizony. Teraz tylko wystarczy włączyć fokusowanie - ruch palca. Zza betonowych obwarowań napięte twarze obserwatorów. Zaczynamy. Pojawiła się zielonkawa poświata. Zafalowała, tworząc nieuchwytne, holograficzne miraże, przybierające kształty zmieniającej się sylwetki. Przez chwilę wydawało się nawet, że widać faceta z piorunem w ręku. Wreszcie postać przyoblekła się, ustaliła. Dostojny starzec z długą brodą. Z twarzy bił nimb, niepozwalający podnieść oczu.
- Witajcie moje dzieci, miałem ostatnio trochę kłopotów, żeby się z wami skontaktować.