droga dla ślepców

[mirek13]

dotyk

niewidzący
rysujesz opuszkami owal
kolor oczu rozpoznawalny muśnięciem
muszą być zielone
wiosna

zapach

maj pachnie twoim ciałem
sokami drzew i bielą konwalii
braillem czytane spękania warg
głaskasz wypukłości słów

dźwięki

tylko nie mów o miłości
nie płosz
nie strącaj
pyłu ze skrzydeł motyla

powiedz o nadziei
nie zna pór roku
zawsze w szarym habicie niespełnienia

i też jest ślepa

[Lyssa]

Mirek , ten wiersz mi się podoba, jest taki zwiewny, lekki. Ta moja wersja była dla Ciebie ale po namyśle skasowałam

[miriad]

nie, to ja jednak wolę wersję mirkową

[Lyssa]

nie, to ja jednak wolę wersję mirkową

Czyli wygłupiłam się....już kasuję

[miriad]

nie wygłupiłaś, ino na mój gust mirkowo jest znośniej - mnie się wiersz ogółem... nie przypadł mi do gustu, ale chciałem zamiast krytykować, powiedzieć cos pozytywnego. i nadarzyła się okazja całkiem uczciwa, zaznaczam, nic nieszczerego.

[BEL6]

Głaskasz? Jak potulnie.

Dobrze ujęła wiersz Lyssa - zwiewny i lekki.

Przy tym uroczy, ale i skłaniający do refleksji. Choć w pierwszej chwili skojarzyło mi się z opisem miłości niewidomego, to w ostatnich wersach zaczęło do mnie docierać, że właśnie miłość powinna być "ślepa". Z całą mocą autorskiego uzasadnienia, popartego doświadczeniami niewidomych. Plus za odwzorowanie postrzegania świata.

Aż mi powiew wiosny zrobił przeciąg w duszy!
Rambo roztopiony.

5/5

[mirek13]

Pawim piórem pozostaje zamieść w podzięce za komentarze. Trochę się bałem wrzucić, bo ostatnio były tu wiersze głębokie, poruszające poważne tematy. A tu mi się lekki, serwetkowy wiersz w parku napisał. Myślałem, że niestosowne takie proste...
Nie zdążyłem, Lysso, zobaczyć Twojej wariacji na temat. Szkoda. Lubię się od Ciebie uczyć zapisu, choć oczywiście i tak to przerobię po swojemu. Tu jest Twoja lepsza część poezji.
Dzięki Miriad za powstrzymanie się i w konsekwencji nawet pochwalenie Ci wyszło!
Tobie, zmiękczony Rambo, też dzięki za miły odbiór. Nie sądziłem, że "łykniesz" tę prościznę.
Czyli dzięki.