Ocena wątku:
  • 1 głosów - średnia: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Parapetuum mobile - cykl
#1
Pani Jeziora


samotność ma już palce
do liczenia cud do dziesięciu
nauczy się mówić
wyczesywać z powietrza

puka na uwięzi
nieświadoma szczebli słońca
utrzymujących ma powierzchni ziemi
zanurzony w nas wieczny błękit


Agatuś


pod napięciem skóry
sukienek żonglowało życie
wyżej połączyło nasze oczy

świat będzie jeszcze
trudniejszy do upilnowania
kiedy zaczniesz wskrzeszać bajki


Brunicz


zakręciłeś bąkiem do podłogi
obrus na wyrost
ze mną przy końcu talerza
nanizany pomiędzy paciorki

a dziadek Małego Wielkiego Człowieka
nie wiedział wszystkiego
o tej pogodzie
żeby nie umierać


kojda


Zima. Śnieżyło jak z dawnych kineskopów.
Pod choinką zarabiało się życie.
Brzegowo, w trzy gniazda.

Gałązkowy ścieg obrusu
zaklinał pierwsze i ostanie szczęście.
W małoobjętościowym sianku.

Wykluła się Róża. Podgorzałka.
Wabik na życie.

Odpowiedz
#2
Star 
(13-02-2018, 14:34)Grain napisał(a): Pani Jeziora


samotność ma już palce
do liczenia cud do dziesięciu
nauczy się mówić
wyczesywać z powietrza

puka na uwięzi
nieświadoma szczebli słońca
utrzymujących ma powierzchni ziemi
zanurzony w nas wieczny błękit


Agatuś


pod napięciem skóry
sukienek żonglowało życie
wyżej połączyło nasze oczy

świat będzie jeszcze
trudniejszy do upilnowania
kiedy zaczniesz wskrzeszać bajki


Brunicz


zakręciłeś bąkiem do podłogi
obrus na wyrost
ze mną przy końcu talerza
nanizany pomiędzy paciorki

a dziadek Małego Wielkiego Człowieka
nie wiedział wszystkiego
o tej pogodzie
żeby nie umierać


kojda


Zima. Śnieżyło jak z dawnych kineskopów.
Pod choinką zarabiało się życie.
Brzegowo, w trzy gniazda.

Gałązkowy ścieg obrusu
zaklinał pierwsze i ostanie szczęście.
W małoobjętościowym sianku.

Wykluła się Róża. Podgorzałka.
Wabik na życie.


Wzruszające wiersze. Mało osób pisze wiersze o dzieciach, powyższe bardzo udane! 

ps. sama też takie popełniam, może kiedyś jakiś wstawię.
Odpowiedz
#3
Jedno dziecko .Moje ponownie wnukodajne, dzisiaj po południu.

Stąd ten cykl, może i staroświecki - ale to moje życie.

Dzięki.
Odpowiedz
#4
(13-02-2018, 18:24)Natare napisał(a):
(13-02-2018, 14:34)Grain napisał(a):
(...)

Wzruszające wiersze. Mało osób pisze wiersze o dzieciach, powyższe bardzo udane! 

ps. sama też takie popełniam, może kiedyś jakiś wstawię.

Natare, odpowiadając pod postem nie używaj funkcji "odpowiedz", bo wtedy zacytujesz cały utwór Smile


A wracając do wiersza...
Zestaw miniatur, tetraptyk właściwie. Wzruszająco i bardzo lirycznie... Z tymi Twoimi świeżymi metaforami i czułością, z jaką wypieszczasz każdą frazę.

Jedyne, do czego można się przyczepić, to chaos czcionkowy Smile
[Obrazek: oscar.jpg]
Odpowiedz
#5
(13-02-2018, 18:30)Grain napisał(a): Jedno dziecko .Moje ponownie wnukodajne, dzisiaj po południu.

Stąd ten cykl, może i staroświecki - ale to moje życie.

Dzięki.

Ojej! Gratuluję  Heart
[Obrazek: oscar.jpg]
Odpowiedz
#6
Mój ci on. Darujta ludziska.
Odpowiedz
#7
I ja gratuluję, a wiersz jak zwykle udany metaforycznie, ogólnie napisany jak być powinien.
Odpowiedz
#8
(13-02-2018, 18:40)Miranda Calle napisał(a): Jedyne, do czego można się przyczepić, to chaos czcionkowy Smile

a mnie ten chaos tylko jeszcze dodaje emocji, to jak diidaskalia. ok, można powiedzieć, stwierdzić, że to męczy, że rodzaj niedbałości, ale dla mnie... to swoisty, bardzo  delikatny action painting....  liryczny

No i daję za cały cykl... 5/5 (najwyżej, ktoś uśredni , zobiektywizuje ocenę)
[Obrazek: Piecz2.jpg]
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości