Gremlin

[BARTEK ZALEWSKI]

jak zwykle po lekturze "Gremlina" humor się mi poprawił znacząco. nie będę się roztrząsał nad wszelkimi potknięciami, bo - po pierwsze: nie czuję się zanadto do tego powołany, po drugie: jakoś ich tam nie wyłapałem, więc albo jestem ślepy pod względem języka polskiego, albo ich tam nie ma. jedyne co mnie strasznie uwierało w oczy to nagminne zaczynanie zdań z małej litery - wiem, że to sprawka pospiesznego redagowania, ale (będę odrobinę złośliwy) Tobie, jako Moderatorowi, takie coś nie przystoi. niemniej, opowiadanie jest wyśmienite, i brak mi słów zachwytu. napisałem kiedyś, i to powtórzę, że zazdroszczę Ci umiejętności opisywania życiowych przypadków z lekkością i humorem. zazdroszczę, bo ja tak nie potrafię. ale erazmus ma trochę racji - zdecyduj się do kogo chcesz adresować to opowiadanie (do dzieci czy dorosłych) i wydaj to, bo warto. (choć ja osobiście aż tak bardzo nie widzę znacznych różnic - wydaje mi się, że czytać to mogą zarówno młodzi, jak i dorośli - coś takiego jak pisze Musierowicz.
oczywiście będę czekał niecierpliwie na ciąg dalszy (bo będzie taki, prawda?)...
pozdrawiam Bart