dzień po dniu - dyptyk

[Grain]

z upartego dnia

musieliśmy lepiej się ukorzenić

nie za blisko

wetknięte na szczęście w jesiennych cofkach

sadzonki ryżu

prawo lewo dziargane

jak w zakazanym swetrze od matki

i twojej dzielnicy żeby nie spalić

siary pod kożuchem mgły w której

odłączony czas nie czeka na sprawdzenie

babie lato gorejące

pamięć podgrzała
słońce i powietrze
między zagajeniami zniczy
pora podpłomyka powszedniego