Piosenka szansonistki z knajpy „Na peryferiach Ważnych Spraw”

[nebbia]

 
Nie szukam tu uczuć, o których marzę
wystarczą biodra, ramiona i usta
by wypełniła się przeklęta pustka.
 
Znów inne twarze, stoliki i krzesła
kolejna wódka, papieros oraz wy,
obcy panowie, rozbiegane oczy,
ja, szansonistka, widzę chucie wraże,
więc zniesmaczona zaśpiewam wam tak:
 
Nie szukam tu uczuć, o których marzę
wystarczą biodra, ramiona i usta
by wypełniła się szarości pustka.
 
W komodzie pozostaw tę zbędną resztę
miłość, nadzieję, zabierz namiętność,
hojnie zapłaciłeś, by ze mną tu być.
Mały chodźżeż, nikt ci więcej nie każe,
przecież wystarczy tylko - żyć, tużyć*

 

Nie szukam tu uczuć, o których marzę
wystarczą biodra, ramiona i usta
aby wypełniła się w sercu pustka.

 

Szansonistka, nie taka naiwna, wie;
miną lata, pozostanie wspomnienie
smutnych wódek, stawianych przy barze,
płaconych cieniutkimi promyczkami,
zmarszczek, więc...
 
Nie szukam tu uczuć, o których marzę
wystarczą biodra, ramiona i usta
by wypełniła się przeklęta pustka.
 

* tużyć, archaizm – tęsknić