Knajpka dla literatów

[Alchemik]

Barmanka z dużym cycem, zapraszająca na kolejkę eee.... H Ja tam jestem za, nawet nie przeciw.
Zapraaszam mężczyzn i kobiety z otwartymi
umysłami

Pozwolę sobie opowiedzieć  dowcip z bardzo długą długą brodą w ramach  poezji socrealizmu i każdego innego izmu, który towarzyszy każdemu reżimowi. Wolałbym zadeklamować osobiście, bo potrafię ładnie operować głosem. 
Barmanka z dużym cycem, Mirinda, wie. 
A tu tego potrzeba.


Do Czapajewa przychodzi jego adiutant.
- Nu, cziewo tu, job twoju mat' - delikatnie pyta Czapajew.
Towariszcz komiendant ja poet i ja chotiełby skazać takuju stichu, kotoruju napisał w cziest' nasziej rewolucjonnoj borby.
- Nu, dażie goworitie, lejtnant. Nie opasajties'

Statuja

Stoit statuja nu z takom chujom
ruka podniata, 
w rukie granata

- Bardzo ładny i taki podnoszący na duchu, towarzyszu – powiada Czapajew. -
Kazałbym wydrukować na agit plakatach, ale bez tego chuja.
Ponimajetie, towariszcz?! Biez Chuja.

- Ponimaju i napiszu, towariszcz komiendant.

Po pewnym czasie, przychodzi znowu.
- Towariszcz komiendant, ja użie napisał
- Nu da, czitajtie.

Statuja II

Stoit statuja, tolko biez chuja
Ruka podniata,
w rukie granata.

Na to Czapajew.
- Eto choroszoje, rewolicionnoje stichotworiennie, tolko ja chotiełby, sztoby biez togo chuja sowsiem. Możiet byt' tak, sztoby wy jego cziem to zastupili?
- Poniamaju, podumaju i napiszu.
Przychodzi niebawem.
- Towariszcz komiendant ja użie napisał.

- Daa?  Wot i czytajtie, lejtnant.

Statuja III

Stoit satuja,
ruka podniata,
a w miesto chuja wisit granata.


To w ramach życzeń noworocznych.
Życzmy sobie, albo nie życzmy.
Bądźmy niezależni.
Bądźmy sobą, choćby i w głupocie, ale sobą.
W pisaniu i w komentarzach.

J.E.S.