Królewna plujka II . Interregnum i zbroja z adamantu

[Alchemik]

patrz Królewna plujka
http://www.via-appia.pl/forum/showthread.php?tid=14892

Prybylibyli heroldy jak zwykle,
kiedy opuścił król muszy, sędziwy
padół gówniany, kopsnął zdziwion z lekka.
Przynętą został na drapieżną rybę.

Plujka i Ksenia bardzo się kochały,
ciut bezpotomnie, jakoż płci tej samej
i bezkrólewie ogarnął nasz zamek.
Melodramaty, mezalians bez mała.

Siostry, choć przecie ich płciowość dojrzała.
Ach, jakże piękne miały pokładełka.
Jakżeż szkaradne odwłoki, skrzydełka.
Tak cudnie przy tem w karczmach furfurkały.

Legaty jednak następcę wołały.
I przedłużenie, najzacniej przez samca.
Albo najstarszą, choćby popaprańca.
Turniej to mało, płcie nie wystarczały.

Jednak, rycerze pokruszyli kopie.
Adamantowy, zmiótł wszystkich jak naraz.
Pretendent księżnej, bohater bez mała,
hełm zdjęła, Ksenia, - mam was wszystkich w dupie.

A jest obszerna. Przecież my insekty
nie musim zaraz być monogamiczne.
Zaadoptuje  mej królewnie ślicznej
tysiące czerwi, minister selekcji.

Jajeczka zbierze w wyniku lirycznej,
bezpieki seksu, o progeniturę.
Rząd się postara, dając agenturom
prerogatywy demokracji liczne.

Nieważna grzęda,  weto wszelkim ptaszkom.
Bo demokracja najważniejsza, muchy.
Kaczki, podobno rządzą, chodzą słuchy,
w kupie nie wytchną, a więc pluje naprzód!

My błonkoskrzydłe, jesteśmy do przodu...!
Teraz z królewną tęsknie furfurkając.
Na gównie miękkim, obłapiając wzajem,
odezwę piszem ważną dla Narodu.