Szatanizm [analiza]

[gorzkiblotnica]

Ech..
No nic to, jestem człowiekiem cierpliwym. Zacznę znów od końca.

Pytałeś mnie o źródła dla których opieram swoją niechęć do edukacji i edukatorów seksualnych to Ci przytoczyłem. Te pozycje akurat poznałem, bo sporo się o nich mówi. Już dość pobieżny ogląd sprawił, że mną zatrzęsło.Książki nie są dla starszej młodzieży, ale dzieciaków wchodzących w okres dojrzewania. Poziom informacji tam przedstawianych jest bowiem nazbyt infantylny dla powiedzmy już dla 15 - 16 latka. Trzecia zaś książka (ta o aborcji) stanowi w sposób zakamuflowany, ale jednak zachętę do uważania takiego rozwiązania za coś pozytywnego.

Nie śledzę całego że tak powiem zjawiska "edukacji seksualnej" bo i nie jestem ekspertem tego typu, ale z docierających do mnie głosów wiem, że oprócz wymienionego we wcześniejszym poście oderwania seksu od odpowiedzialności za drugą osobę, od miłości, rodziny itd, przemyca się treści związane z promocją środowisk LGBT czy chorych nauk genderowych.

No właśnie ów nieszczęsny ponton. Byłem jednym z tych, którzy "pogonili" towarzystwo od nas ze szkoły. Znaczy doradziłem naszej Pani Dyrektor, żeby pod żadnym pozorem tych państwa do naszej szkoły nie wpuszczali. Tak zainteresowałem się "wykładami" tych państwa. Widziałem urywki nagrania takiego spotkania. No i co Ci powiem, to, że w żaden sposób nie życzyłbym sobie, żeby ktoś tak o seksualności człowieka gadał do dzieci. W zasadzie ich przesłanie brzmi: chędożta się z kim chceta i jak chceta, byle byśta prezerwatyw używali. A jakbyś chciał, to masz tu garść opinii o tym towarzystwie: http://warszawa.gosc.pl/doc/1587626.PONT...rzestepcza , https://wpolityce.pl/polityka/159306-bur...ologicznym, http://www.fronda.pl/blogi/25071968/eduk...,2863.html No i na tym pozwolę sobie zakończyć. No może dodam jeszcze, że jak mi się ktoś w towarzystwie przyzna, że dla pontonu pracuje, to go pomimo swojej wrodzonej aktywności w pysk strzelę.

I proszę bez ironii. Napisałem Ci, że za żaden autorytet psychologiczny się nie mam. Ani broń Boże eksperta. Po prostu posiadam pewien niewielki zasób wiedzy potrzebny mi w pracy, resztę zdobywam amatorsko. Myślę więc, że podobne wycieczki są stanowczo nie na miejscu.
Co zaś do spraw nauczania o seksualności mam na to swój pogląd, na szczęście podzielany przez dużą część społeczeństwa. Sam nie unikam rozmów na takie tematy z uczniami jeśli zajdzie taka potrzeba, ale uwierz, to co mówię jest zupełną przeciwnością tez głoszonych przez państwo z "pontona".

Wbrew pozorom tak przez Ciebie wyszydzany "kalendarzyk" jest metodą bardzo skuteczną jeśli stosuje się go w sprzężeniu z metodami objawowymi. Wymaga jednak wiele samodyscypliny i dojrzałości od OBOJGA partnerów i (co jest chyba największym wobec niego zarzutem) nie nadaje się do seksu przygodnego. No chyba, że słowo "samodyscyplina" wydaje Ci się niemiłym.

Nic takiego nie wskazuje. Edukacja seksualna wskazuje na to, że zajmuje się, no cóż, edukowaniem w sferach związanych z seksualnością człowieka. I gdybyś chociaż trochę zainteresował się tematem, to wiedziałbyś, że w czasie takich zajęć bardzo silny nacisk kładzie się przede wszystkim na uczucia i emocje i że trzeba się z nimi liczyć u drugiej osoby, nie tylko podczas seksu.

"Uczucia i emocje" a nie to co dobre, właściwe i słuszne..... No i mamy diagnozę choroby naszych czasów...

"skoro homo jest normalne to może pedofilia też?"

Ja tego nie napisałem, ale Ty strzeliłeś sobie w stopę. A powiedz mi dlaczego pedofilia znajduje się na liście chorób? Przecież identycznie jak homoseksualizm mamy tu pociąg seksualny do nieodpowiedniego obiektu. Otóż z tego powodu, że pedofile są chorzy z punktu widzenia społeczeństwa, przecież nikt przy zdrowych zmysłach (i całkiem słusznie) nie chce żeby ktoś przechędożył mu dziecko!!! Zaś w przypadku homoseksualizmu mamy dobrowolność z obu stron, no i to już ponoć wystarczy, żeby z zaburzenia zrobiła się norma. Bardzo mi to naukowa metoda. Nie ma co. No ale tym razem, to Ty wywlokłeś ten argument. Sory, ja tak daleko w swojej retoryce pójść nie chciałem.

ale przede wszystkim to nawet nie jest terapia w medycznym znaczeniu, tylko coś, co w psychologii określa się warunkowaniem. W taki sposób, w jaki jest prowadzona można równie dobrze wykorzystać ją do tego, aby "wyleczyć" kogoś z heteroseksualizmu albo jedzenia kanapek z serem

A czy terapie uzależnień (choćby alkoholizmu) nie są takim właśnie warunkowaniem. Siłą rzeczy każda terapia mająca usunąć jakieś zachowania niekorzystne jest warunkowaniem. Czy dało by się kogoś w ten sposób wyleczyć z heteroseksualizmu, czy jedzenia kanapek z serem. Zakładam, że tak. Skoro z alkoholikami się udaje... Samo warunkowanie jest środkiem. Powiedziałbym neutralnym środkiem. Ważne do czego zostanie użyte.

Co zaś do ośrodków stosujących terapię konwersyjną bardzo proszę, dwa pierwsze z brzegu adresy: http://www.odwaga.org.pl oraz http://www.pomoc2002.pl

Przecież środowiska LGBT nie chcą, nie wiem, "wciągać" ludzi w homoseksualizm, bo tak się nie da - nie da się kogoś zmusić do takiej czy innej orientacji: orientacja homoseksualna jest podyktowana najprawdopodobniej czymś w genach i hormonach (najprawdopodobniej, bo wciąż nauka nie odkryła skąd bierze się u człowieka orientacja seksualna, ale większość tropów prowadzi w te rejony).

Znów: Nie jestem specjalistą ale wiem, że mówiąc tylko o genach i hormonach popełniasz dosyć spore nadużycie. Otóż zarówno w genach jak i w hormonach właściwie nic nie znaleziono: (cytuję)

Nie ma wśród naukowców konsensusu, co do dokładnych przyczyn rozwijania się u jednostki orientacji heteroseksualnej, biseksualnej, gejowskiej czy lesbijskiej. Pomimo licznych badań, które poszukiwały możliwych genetycznych, hormonalnych, rozwojowych, społecznych i kulturowych wpływów na seksualną orientację, nie pojawiły się żadne odkrycia, które pozwoliłyby naukowcom na wniosek mówiący, że seksualna orientacja jest determinowana przez jakikolwiek szczególny czynnik czy czynniki. Wielu uważa, że zarówno natura, jak i wychowanie wspólnie odgrywają skomplikowane role;

Jeśli nie genetyka i biologia to może właśnie kwestie rozwojowe, społeczne, kulturowe, czy wreszcie wychowanie mają kluczowe znaczenie. Dlatego nie zgadzam się z Twoją tezą jakoby: "środowiska LGBT nie chcą, nie wiem, "wciągać" ludzi w homoseksualizm, bo tak się nie da - nie da się kogoś zmusić do takiej czy innej orientacji". To wszystko jest dużo bardziej skomplikowane i właśnie przyzwolenie, czy wskazywanie takich zachowań jako akceptowalne, a nawet czasem (śmiem twierdzić) pożądane, może stać się owym czynnikiem społecznym, kulturowym czy wychowawczym sprzyjającym rozwojowi takich zachowań. Nie mówię, że jest to pewne, ale w świetle dzisiejszej wiedzy możliwe. Takie wpływy nie zostały bowiem wykluczone. Już samo to nakazywało by daleko posuniętą ostrożność. Nie sądzisz?

Tak już zupełnie na koniec.
Kiedyś byłem zupełnie wobec tych spraw neutralny. Jak wiesz, powody osobiste,o których już kiedyś pisałem, sprawiły, że się mocno zradykalizowałem. A jaki Ty masz powód, że tak zażarcie bronisz tych środowisk?

Pozdrawiam.