upiór

[viosenna]

Użycie w tym wierszu prostych słów i porównań prowadzi do dosłownego rozumienia.
Sam wiersz jest jednym, wielkim porównaniem.
Uważam, że porównania powinny być w wierszu trafne.
Wiem, że upiór kojarzy się z mrokiem i z sunięciem raczej, niż z chodzeniem.

W tym wierszu wg mnie upiór jest wyobrażeniem człowieka z nałogiem. Ten człowiek w całonocnym kupi sobie kolejną dawkę
" krwi" by przeżyć. Porównuję człowieka z upiorem, a nie upiora z człowiekiem.

By łeb urwać hydrze tylko jedno wyjście widzę.

Ten gość sunął do tego sklepu w trakcie imprezki. Był szczęśliwy, wesoły i rzeczywiście mógł sunąć lekko jak bryza.
Ja go zobaczyłam wczesnym rankiem na kacu. Wtedy nie jest już tak miło i wtedy też porównanie jest chybione.
Tak czy owak, naprawdę fajny wiersz.


vio