s*****ć

[mirek13]

słowo jak tabu
jest tylko pomarszczonym dymem z pobliskiego komina
sąsiad pali plastiki

będę śmierdział inaczej
zasuszonym bzem
dawną miłością walczącą z grawitacją
potężną do ziemi

jesień
znowu siwe smugi z liści dotkniętych
chorobą przeklętego słowa
to tylko iluzja nut zapachowych

a google milczy
nie ma komina oddalonego
od ludzkich siedzib

z pożytkiem stworzę ciepły kraj
w kaloryferach
to się dziś nazywa ekonomiczne wykorzystanie odpadów
będę grzał
choćby tylko w tekturowych podeszwach
mało kaloryczny i toksyczny

słowo - tabu

[Alchemik]

Słowo tabu, choć nie dla wszystkich jest tabu sianie ekwiwalentu tego słowa.
Właściwie to nie zupełnie słowo jest tabu, tylko myśl jeszcze niewyartykułowana.
Po co dopuszczać do siebie myśl o odchodzeniu poza krawędź.
Omijamy ją skrzętnie. Wypowiadamy w ostateczności.

No, chyba że jesteśmy siewcami.

A jednak podświadomie widzimy ją na każdym kroku, w każdym kącie, gdzie zalega cień.
W smrodzie odpadków i starych, niemytych ciał.

Kiedyś, wcale nie tak dawno, pewne kominy wypuszczały tysiące ostatnich myśli, które szły do nieba Izraelitów.
Dziś siewcy, robią to w imię Boga za pomocą samochodów pułapek.

Jesień, jakżeż piękna pora roku. Dlaczego jednak taka nostalgiczna. Przedsionek odchodzenia. Z jesienią, porą roku, jeszcze pół biedy. Zdajemy sobie sprawę, że to cykl.
A jednak jesień puka również do naszych egzystencjalnych wrót. Ten cykl nie zadowala świadomości, która boi się rozproszenia jak ten dym z kominów.

Używasz ciekawych metafor, Mirku, a wiersz jest przejmujący.

Jedyne co bym zmienił to tytuł. Niech będzie odległy od słowa tabu. Przybliżony jedynie metaforą.

Te gwiazdki i sugestia słowa są jednak zbyt nachalne.

Pozdrawiam Jurek

[szczepantrzeszcz]

Te gwiazdki i sugestia słowa są jednak zbyt nachalne.

Peel też się obawia starości. Jurek, trafnie wyartykułowałeś to, jak postrzega kwestię większość osób w wieku takim już... bardziej średnim. Myślę, że wygwiazdkowanie dobrze oddaje "tabu", którym otaczamy problem przemijania.

...że łatwo odczytywalne? Cóż w tym złego. Problem, który poruszono w wierszu, dostatecznie wiele myślowej fatygi wymaga.