paździerznik

[Alchemik]

pozamykały się błękitne w błękicie 
w związku z czym niebo też poszarzało
zmiędlone włosy złociste sypnęły 
łupieżem paździerzem nieużytym 
rozrzucającym wokół wszędzie
suche źdźbła liście kasztany

w ruch pójdą chmurne wrzeciona
motki szorstką przędzą nabrzmiałe
rozczeszą kądziel zaprzeszłe kobiety
w sercu wciąż im pomieszkanie trzymam

na krosnach utkają przyszłe giezło
dla wyniosłej i chłodnej pani...