|
któremu nie chcę się poddać
|
06-01-2018, 14:57
między mną i ojcem trwała prawdziwa wojna kolejny celny strzał bolał bardziej miałam po nich więcej ciepła w sobie tuliłam głowy dzieci ich twarze wciskały się we mnie a ja modliłam się o spokój czasem ojciec przegrywał z kretesem jak wtedy kiedy złamaliśmy klamkę przewrócił się w ręku został mu koniec teraz ja go trzymam 
08-01-2018, 17:35
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 08-01-2018, 17:35 przez Miranda Calle.)
Oszczędna forma i nieoczywiste metafory powodują, że wiersz wywołuje duże emocje. A i temat uniwersalny, rozliczeniowy...
Te wersy wywołują we mnie najwięcej emocji: kolejny celny strzał bolał bardziej miałam po nich więcej ciepła w sobie tuliłam głowy dzieci ich twarze wciskały się we mnie Może to zboczenie zawodowe, ale dla mnie to metafora mechanizmu obronnego. ![[Obrazek: oscar.jpg]](http://www.via-appia.pl/images/oscar.jpg)
11-01-2018, 08:33
Dziękuję. Pomyślałam sobie, że tekst do poprawki, bo długo się nikt nie odzywał.
28-01-2018, 22:19
Coś o przemocy domowej i wyzwoleniu.
Doceniam poważną tematykę jak i wykonanie. |
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
