Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
oczy w sztyfcie
#1
czas przeszły jest jak zarzut postawiony talerz
z nieposmakowanym życiem albo odsunięty po kilku kęsach
dziewczęcej rozsady przerywanej już opuszkami palców
pierwsze rwania haftek i zgrzytanie zamków w pałacach na lodzie

proza kobiet nie w stanie surowym otwartych na nowe zasłony
z owulacyjną linią kredytową i nogami do rozwiedzenia z poezją
niesakramentalny krzyżyk na drogę byle dorosnąć do wstydu
dogonić wspomnienia i nie przepłoszyć wzdłuż drogi

przy której coraz rzadziej można spotkać frasobliwość
z workami jak wiatyk albo wiata

nad przystankiem na żądanie
Odpowiedz
#2
Ano coraz rzadziej...Wpomnień się nie dogoni, ale może warto prróbować.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości