geografia

[Liwaj]

gwiazdy
w zeni(th)cie

statki wychodzące w morze

jeżeli
statek wypływa
w wodę, chowa się
pod
zakrzywieniem Ziemi

w XXw badano dno morskie
Ziemia jest geoidą, czyli
figurą geometryczną, która nie istnieje
Masa
Ziemi nie jest rozmieszczona regularnie

Ziemia ma kształt elipsoidy

w średniowieczu

nauka była
odrzucona

Magellan opłynął Ziemię

5.12.11

[starysta]

i co ?
No i gdzie dopłynął. Czy na pewno do macierzystego portu ?
Czy też leży na dnie jak i ten, no ...kiedy wpłynął w wodę to leży, już wrak, nie zaznaczony na mapach.

[Kheira]

Korci mnie, żeby powtórzyć za Starystą "i co?", bo de facto nie wiem, co chciałaś tym wierszem przekazać. Wyszedł z tego zlepek informacji a nie wiersz. Jako mini vademecum maturzysty może i byłoby to dla kogoś zgrabne w takiej formie, ale jako utwór liryczny niestety nie. Poza grą słów w pierwszym wersie nie widzę tutaj nic godnego uwagi, nic co z poezją miałoby cokolwiek wspólnego. Wielokrotnie powtarzałam to na forum, więc powtórzę jeszcze raz: poszatkowanie tekstu na wersy, nie czyni z niego od razu wiersza.

Pozdrawiam.

---

ocena: 1,5/10

[Jarosław Jabrzemski]

gwiazdy
w zeni(th)cie

statki wychodzące w morze

jeżeli
statek wypływa
w wodę, chowa się
pod
zakrzywieniem Ziemi

w XXw badano dno morskie
Ziemia jest geoidą, czyli
figurą geometryczną, która nie istnieje
Masa
Ziemi nie jest rozmieszczona regularnie

Ziemia ma kształt elipsoidy

w średniowieczu

nauka była
odrzucona

Magellan opłynął Ziemię

5.12.11

---

A Anna Margolis nie żyje.

[Kheira]

Jarku, jaki związek ma Anna Margolis z tym wierszem? Proszę kolejny raz o bardziej merytoryczny i rozbudowany komentarz. Myślę, że Autor na to zasługuje. Erudycją można "błysnąć" na wiele sposobów - wydaje mi się, że wybierasz jeden z najgorszych możliwych wariantów...

Pozdrawiam.

[Liwaj]

obycie z warszawską poezją współczesną się kłania, wiersz przekazuje sporo, tylko trzeba sens odnaleźć, a nie uciekać się do szukania poprzez tylko pozornie poszatkowaną notatkę z geografii głupoty młodości, moi drodzy krytycy i znawcy

[Kheira]

Liwaju, sens można nadać wszystkiemu, nawet rowerowej dętce, pytanie tylko: po co? Kłania mi się również wiele innych rzeczy, tak to już jest, że człowiek uczy się całe życie a umiera głupi. Proszę zatem o wyjaśnienia, chętnie się dowiem:

- w jakim celu powstał wiersz
- skoro nie należy owych licznych nawiązań m.in. do odkryć geograficznych traktować jako "poszatkowanej notatki z geografii głupoty młodości" to jaka jest ich funkcja i jaką pełnią rolę wierszu, jeśli nie stricte dosłowną...
- jakie ma znaczenie dla tego wiersza tytuł, bo wychodzi na to, że z geografią ma niewiele wspólnego...
- i w końcu co pozwala ten wiersz uznać za typowy, charakterystyczny dla warszawskiej poezji współczesnej



Pozdrawiam.

[starysta]

Bardzo przepraszam, czy może, łaskawie przetłumacz ten wiersz na swoją wizję zdarzeń. Po kolei.
Może nauczymy się warszawskiej poezji.
Nie wystarczy powiedzieć -

wiersz przekazuje sporo,

i obrażać się na wszystkich.

[Natasza]

obycie z warszawską poezją współczesną się kłania, wiersz przekazuje sporo, tylko trzeba sens odnaleźć, a nie uciekać się do szukania poprzez tylko pozornie poszatkowaną notatkę z geografii głupoty młodości, moi drodzy krytycy i znawcy

ad vocem

Nie mam kompletnie obycia z warszawskąa poezją współczesną, stąd nic a nic nie rozumiem wiersza i dlatego pewnie mi się nie podoba.
Widzę właśnie poszatkowaną notatkę.

Coś jakby humor z zeszytów szkolnych




1/10

Myślę, że kiedy poeta tworzy utwór niejako "okolicznościowy", bardzo silnie, hermatycznie osadzony w kontekście własnej rzeczywistości, w bezpośrednim dialogu z nią, to ryzykuje, że odbiorca - pozbawiony tego odniesienia - nic a nic nie rozumie.

Gdyby Ci się chciało, skrobnij parę słów o warszawskiej poezji współczesnej, naprawdę chętnie poczytam, bo nie jestem na bieżąco za zjawiskami kultury. Mam nadzieję, że nie odbierasz tego jako ironii.

[Jarosław Jabrzemski]

Czy z tego powodu, że tekst budzi ponure konstatacje, dostałem ostrzeżenie?
Dałem człowieka, a moderator wzorem Feliksa Edmundowicza bez trudu znalazł paragraf, a nawet kilka, jak mnie poinformowano.

[Liwaj]

to przez to że Liwaj jest kontrowersyjny i się dałeś

Myślę, że kiedy poeta tworzy utwór niejako "okolicznościowy", bardzo silnie, hermatycznie osadzony w kontekście własnej rzeczywistości, w bezpośrednim dialogu z nią, to ryzykuje, że odbiorca - pozbawiony tego odniesienia - nic a nic nie rozumie.

wiesz, a ja lubię taki hermetyczny klimat, czemu mam pisać coś, czego nie będę lubić? lubię czytać teksty, brzmiące jak tajemnice wypływające z zamkniętych środowisk. ; )