do słów zabij

[Lyssa]

każda wojna komponuje melodie grozy
dramat w rytmie wystrzałów
krzyków gdy piekło chłonie ofiary
a ziemia ukrywa pomordowanych

gdy nastaje cisza wtedy pojedynczo
niecierpliwie wyglądają czy odnaleziono ich
w szczątkach historii
na pomyłki ze zrozumieniem kiwają głowami

różne wówczas mieli mundury
nieznani bohaterowie obiecują poprawę
niektórzy proszą o pokutę
o rozjaśnienie wczorajszej ciemności

uwolnij - proszą
bo w uszach nadal gwiżdżą kule
tamtą melodię umierania

[miriad]

w porządku.
nuży mnie już i zniesmacza ta wszędobylska budowa, podział na strofy. dziwny trend, każdy (większość) tworzy identycznie. to nie robi dobrego wrażenia, zwłaszcza, gdy nie ma w tym żadnej metody, niczemu to nie służy - tutaj też tak jest, ośmielę się stwierdzić.

no ale tak to w porządku. pierwsza strofa szczególnie. brawo.

[Lyssa]

Masz lepszy pomysł? Miło że czytasz.

[miriad]

Masz lepszy pomysł?

każda wojna komponuje melodie grozy
dramat w rytmie wystrzałów
krzyków gdy piekło chłonie ofiary
ziemia na lata ukrywa pomordowanych
gdy nastaje cisza
pojedynczo niecierpliwie wyglądają
czy odnaleziono ich w szczątkach historii
na pomyłki
ze zrozumieniem kiwają głowami
różne wówczas mieli mundury
nieznani bohaterowie
obiecują poprawę
niektórzy proszą o pokutę
o rozjaśnienie wczorajszej ciemności
uwolnij - proszą
bo w uszach nadal gwiżdżą kule
tamtą melodię umierania

Choćby tak.
A może podział na początek, środek, koniec? - zawsze to podział uzasadniony. Na pewno bardziej, niż ten zastosowany w wierszu, który wydaje się wykoncypowany zupełnie randomowo. Naprawdę, ja to tak widzę. To jest czepianie się, zgoda, wybrzydzam, fanaberiuję (? o ile można to tak uczasownikowić... i o ile istnieje coś takiego, jak uczasownikowienie......) to prawda, ale dzielę się tym z tobą (tym co czuję) bo naprawdę mi to uwiera.

[Lyssa]

Większość czytelników domaga się podziału na strofy.....dla mnie najważniejszy jest przekaz , nie budowa wiersza. Piszę różnie... Pozdrawiam.

[Zyga]

Wow, piękny obrazek, naprawdę albo raczej straszny. W każdym razie bardzo plastyczny. Zgrzyta mi koniec pierwszej strofy, ale chyba tylko on. Gdyby tak usunać "na lata"? Nie trzeba chyba o tym wspominać, a bez tego brzmi lepiej, przynajmniej dla moich uszu.

PS. Trzecia strofa to mój faworyt.

[Lyssa]

Może być bez....na lata Cieszę się, że się podoba. Pozdrawiam

[chmurnoryjny]

niebawem będziemy wspominać 'piękne samobójstwo" (jak pisał Ziemkiewicz) Powstania Warszawskiego.
Do niedawna wojny były nieco od nas oddalone, bo nawet wojna w byłej Jugosławii (ta sprzed kilkunastu lat) jakoś tak nas w sumie - ni ziębiła, ni parzyła, bo jednak od naszych granic była odległa.

Teraz na topie Ukraina i trudno nie mieć- nawet będąc sceptykiem wobec medialnych przekazów (media, jakby nie patrzeć, żyją z takich akcji i zapodają ciągłe newsy z "ostatniej chwili' i żywiąc się pokazują to, że trawią i aż mlaskanie dochodzi do widza/czytelnika, choć nic to w sytuacji kraju, w którym jest konflikt, albo tylko wrzenie, nie zmienia).

Pozwolę sobie ów utwór Lyssy odświeżyć, choć jeszcze go nie recenzuję, bo uczynię to później.

Teraz po prostu przyznam, ze mnie poruszyło i podoba się, ocenię, bo należy to poddać osądowi, gdy mi zejdą emocje Czytelnika, by zrecenzować na ile możliwe obiektywnie..

[miriad]

nom. absolutnie moja melodia. melancholia. troche grozy. akurat łzę kata słucham, jakby to ktoś wyreżyserował, ten moment, w którym zapoznałem się z tym po raz kolejny.
do strof jakos teraz nic nie mam. podejrzewam, ze byłem poprzednim razem przewrazliwiony juz.
dobre odświeżenie, chmurnoryjny.

[chmurnoryjny]

Lysso, ja w sumie już nic nie dodam, bo wcześniej komentowano na tyle konkretnie, że ja od siebie dam jeno ocenę.

5/5

[Lyssa]

Dziekuje, za tydzien wracam do Polski do mojego wlasnego komputera, moze napisze cos nowego.

[FantaSmaGoria]

Witaj, Lysso.
Musisz wybaczyć, ale ta tematyka mnie mierzi niesamowicie, zwłaszcza teraz.
Wszystkie takie wiersze czytam podobnie; trochę nostalgii, trochę melodramatyzmu, trochę patosu, ale nic ponadto.
Spróbuję jednak do tego podejść inaczej.
Hm, na pewno nie podobają mi się przerzutnie i budowa strof.
Nie zgodzę się też z tym, co napisałaś, że liczy się treść, a forma to już pies go lizał, jak wyjdzie.
Wiersz musi być technicznie małym dziełem sztuki.
Każdy.

To jak ze sztukami plastycznymi (że tak popłynę na fali moich osobistych doświadczeń :') ) - temat pracy malarskiej jest czymś niesamowicie ważnym, bo to za jego sprawą rzemieślnik otwiera odbiorcy wyobraźnię, ale to technika czyni je prawdziwym dziełem.

Także na razie wstrzymam się od oceny.

[wojbik]

Podpisałbym się pod słowami Fanty, z tym, że do formy raczej nie mam zastrzeżeń, ale treściowo niezbyt mi podchodzi.
Niemniej jednak, myślę, że obiektywnie patrząc jest okej.

Pozdrawiam.

[Lyssa]

Podpisałbym się pod słowami Fanty, z tym, że do formy raczej nie mam zastrzeżeń, ale treściowo niezbyt mi podchodzi.
Niemniej jednak, myślę, że obiektywnie patrząc jest okej.

Pozdrawiam.

Opinie recenzentów poezji to powazna sprawa. Wszystko przemysle.