co czuje Insomnia kiedy nie umie powiedzieć

[Insomnia]

kiedy nie wiem jak nazwać
to co szepczę bez artykulacji
kiedy zżymam się wnętrzem
wtedy to czego nie powiem
nie znaczy

ja zaś jestem jak miliony uciśnionych
którzy słyszą bicia dzwonów
ale nie wiedzą kto co i czy dla nich
też istnieją słowa
zbawienia

[chmurnoryjny]

mówiąc szczerze, to gdyby w tym utworze pozbyć się ciężkich słów, które do wypowiedzi, owszem, "pasują", ale jakoś psują mi poetycki klimat, który mnie zatrzymywał po pierwszej strofie.

Nie widzę potrzeby podkreślania za pomocą słów: "uciśnionych", czy "zbawienia". Dla mnie i bez nich myśl gdzieś orbitowałaby w tych okolicach, ale przez to nienajlepsze dookreślanie utwór IMHO traci na mocy, BO STAJE SIĘ RACZEJ NIECO "PATOSIDŁOWATĄ" wypowiedzią peelki, a mniej niezłym utworem poetyckim, który pozwala na szersze spojrzenie na ten zatrzymany liryczną fotografią emocji moment.

Już nie czepiałbym się liczebnika często nadużywanego (miliony"), ale uciśnieni dookreśleni zbawieniem sprawiają wrażenie, że autorka niedoszlifowała utworu, pozostawiając przegzaltowanie. A szkoda, bo poza tym zakrawa na niezły klimat.

Zamiast milionów uciśnionych wystarczyłby zaimek, a wiersz mógłby sie kończyć na przedostatnim wersie, unikając "zbawienia". Oczywiście, unikając zbawienia jako słowa . Tak mam wrażenie, jakbyś Autorko chciała utwór nieco usilnie zbawić. Nie, nie skazuję go (utworu/próby wiersza) na potępienie, ale pozbawiłaś mnie możliwości wysokiej (4/5 po pierwszej strofie się szykowało, albo nawet i najwyższa nota???), a tak to niestety

słabe 3/5

a widać, że wrażliwość i pewne umiejętności stwarzania klimatu posiadasz

[Insomnia]

Dziękuję ze wnikliwy komentarz. Rzeczywiście masz rację w wielu kwestiach (jeśli nie wszystkich
Pozdrawiam.