|
Zaśnięci
|
14-03-2013, 15:47
a jeśli to wszystko jest barwnym mirażem jak sen potłuczony co nam tylko przyśnił horyzonty nad łąką wśród słów korytarze wilgotności dłoni i cierpki smak wiśni i nie ma nas wcale lub jesteśmy w pół zdziwieniach marzeniach bezsensach istnienia i karty niewiedzą odkryte na stół zbudzimy się kiedyś o wiosnę za wcześnie i bardziej nas jeszcze nie będzie w bezdechu żonglując cieniami na ścianie szelestnie zaśniemy ponownie z pozorem uśmiechu 
Początkowo miałem niesmak do mirażu - zwłaszcza takiego, który to jest "jak sen". Trochę mi to nie pasowało, a sam miraż w ogóle wolałbym zamienić na sen, albo przeciwnie - zostac przy mirażu (no lepie nie, zważywszy chociazby na tytuł. notabene - prześwietny). Konsekwentie. Ostatecznie jednak, po powtórym przeczytaniu, jakos mi przeszło. Moze zobojętniałem? Nie wiem czy to dobrze, ale tak w kazdym razie sie stało.
Aha, no i potłuczony... Hmmm. Rozczytuję to bardziej jako kolokwializm, z którym często wychodzi sie do określenia pewnego zachowania, a moze raczej typu ludzi. Takie bardzo młodziezowe i umowne - "ty potłuczony gościu!" Wiesz;] Nie widzę też powodu, by pisać o mnogiej wilgotności dłoni. Bo wyszła liczba mnoga, nie wiem, czy zdajesz sobie z tego sprawe;] Podobnie ze smakiem wysni - czemu cierpki? Musi to coś znaczyc, a ja, kurczę, nie umiem odgadnąć, co takiego  Dlatego przychodzi mi do głowy wręcz, że może nie ma NIC znaczyc?;> Z chęcią poznam odpowiedź.Cytat: i nie ma nas wcale lub jesteśmy w półTutaj się pogubiłem i już nie odnalazłem. Własciwie nic (oprócz początku, ale o tym niżej) nie rozumiem. kapitalne są za to: Cytat:horyzonty nad łąką wśród słów korytarzemoże za wyjątkiem pogrubionego. Cytat:i nie ma nas wcale lub jesteśmy w półsamodzielnie, bez późniejszych "-niach" "-niach"  jeśli wiesz, o czy mowie.Cytat:zbudzimy się kiedyś o wiosnę za wcześnie Cytat:i bardziej nas jeszcze nie będziebomba. Cytat:zaśniemy ponownie z pozorem uśmiechużonglerka też była spoko, choć chyba troche naciągana, ale to przecież nie musi być ZAWSZE wada. No i w ogóle (jak widać) końcówka. Także w jednym miejscu czarna dziura, nierozumienie. Reszta - cacy. 
14-03-2013, 19:09
Wpierw przeczytałem pouczający komentarz kolegi powyżej, później zabrałem się za skomentowanie wiersza. Dzięki temu może znajdę coś nowego, nie będę się powtarzał
 . No, spróbuję:"co nam tylko przyśnił" brakuję tu słówka "się". Wiersz obszedłby się bez słówka "tylko" w tym wersie ."horyzonty nad łąką wśród słów korytarze" Tu właśnie zrezygnowałbym z liczby mnogiej. Niech będzie jeden horyzont. "i nie ma nas wcale lub jesteśmy w pół" Zmieniłbym na "Jesteśmy połowicznie albo wcale." "istnienia i karty niewiedzą odkryte na stół" Nie mogę rozgryźć przesłania tego wiersza, dlaczego jest akurat w takiej formie. Napisałbym po prostu "istnienia i karty zakrytej niewiedzą". "zbudzimy się kiedyś o wiosnę za wcześnie" - podoba mi się . Proste, a piękne .Pozór uśmiechu to też fajna konstrukcja .Ogólnie ostatnia strofa jest mocną stroną tego utworu .Wiersz jest ogólnie całkiem spoko. Pozdrawiam gorąco
14-03-2013, 19:27
Cytat:"co nam tylko przyśnił"Miałem ten sam zarzut, dopóki nie zrozumiałem, że to nie tak się powinno czytać Widzisz, tutaj nie stawia się interpunkcji, a szkoda. Jest to może jakieś następstwo zgnuśnienia, które z kolei zrodził bunt - taki nowy trend - w każdym razie co by nie było tu powodem, haczyk tkwi w tym, że po przyśnił możnaby wyobrazić sobie dwukropek. A po dwukropu - wyliczenie tychże rzeczy, które nam sen przyśnił. |
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
