Tup tup szu szu hau hau

[BJKlajza]

na ścianie wisiał obraz 
stół z powyłamywanymi nogami taki dębowy solidny stał na środku
a wokół gromadka dzieci z różowymi polikami biegała 
tup tup szu szu na krzesła pod stół i burek szczekał i kubek spadł 
i ktoś zapiszczał i ktoś się zawstydził i ledwo kromkę z cukrem 
zjadł poprosił o kolejną i ruch ten wieczny ruch nie jak na tym obrazie 
co kiedyś wisiał na ścianie gdzie na rykowisku sztuczny jeleń
albo papuśne cherubinki z jabłkami w dłoniach odziane ledwo ledwo

i drzwi których nie ma na oścież otwarte przesłonione kotarą
i ławka jeszcze zielona a na niej tylko odpryski jakby ktoś 
na wiosnę młoteczkiem opukiwał czy aby drewno zdrowe 
czy wytrzyma do jesieni a po starej szopie tylko miał węglowy
i dziura obok taka jakby pół świata nagle z nieba spadło 
but i kawałek czegoś co trudno nazwać lalką królewną chyba
bo jeszcze ślady po koronie pod wypalonymi z plastiku oczami
 
na ścianie wisiał obraz
nie ma kto pamiętać tup tup szu szu hau hau mamusiu bo on 
to rozbił i cisza

[Miranda Calle]

I znowu wspomnienia z dzieciństwa Didaskalia dobrane ze smakiem, świetnie budują klimat tego wiersza.

Pozdrawiam z prezentem - tak mi się to tuptanie skojarzyło muzycznie 

[BJKlajza]

Dziękuję ślicznie