Oby nam się

[Marcin Sztelak]

Błądzę pomiędzy
filiżanką z miśnieńskiej porcelany
a kuflem z mordowni (uwaga: kolokwializm).

I tu pora zakrzyknąć, jak imć Wołodyjowski:
nic to. Chociaż lepiej strugnąć (następny)
akuratny (kolejny) palik.

Na razie niepotrzebny, ale kto wie,
co przyniesie w gębie
bocian. Jak najbardziej biały.

A teraz chodź, poczytam ci poezje
przepisane z zapleśniałych bram
mojego dzieciństwa.

A poza tym czerwiec się kończy,
oczywiście nie ma to żadnego znaczenia.
Lecz jednak

jaki jest koń, każdy widzi
– zupełnie bez zwiazku
(jednak).

[Grain]

Wiersz w niektórych frazach trochę przewrotny, ale jako całość do poczucia.