Hucpa

[Marcin Sztelak]

Nie sądzę żebym wypluł dzisiaj
zdanie
warte przybicia do drzwi. Na klatkę.

Nawet nie wspomnę o umieszczeniu
na którymś z ramion,
od dźwigania krzyża.

Przyjdzie nienachalnie dopieścić
wybujałe ego.
Słusznie – szklanką wódki.

Zapaść
w czekanie słuchając drwin
filozofów, od niczego.


Zresztą nie sądzę – jak już
kłamałem.

[Grain]

To jest przykład na to, że w tym samym stylu można równie dobrze pisać nie używając więc.

[Marcin Sztelak]

Ale ja lubię więc... Strasznie

[Grain]

I tak było przed

Przyjdzie nienachalnie dopieścić

ty to wiesz i ja wiem

[BJKlajza]

To ja się piszę na to dopieszczanie , nienachalnie

A gdzie "więc" , Jak to wiersz bez "więc" ?

[Marcin Sztelak]

To jest tzw. Więc domyślne

[Miranda Calle]

Nie rozumiem tej afery z "więc", ale wiersz mi się podoba, choćby w każdej strofie było "więc"

Bo jest nienagannie, schludnie i ciekawie w warstwie metaforycznej. Bo jest przewrotny. Bo jest gorzka (auto)ironia. Bo jest świetny tytuł, tworzący klamrę z pointą. Bo przyjdzie dopieścić wybujałe ego...
Oj

[chmurnoryjny]

Nie sądzę żebym wypluł dzisiaj
zdanie

warte przybicia do drzwi. Na klatkę.-------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------> fajna dwuznaczność -

na klatkę schodową/ na klatkę (piersiową), czyli "przysłowiowe" "na klatę (brać/wziąć)

Nawet nie wspomnę o umieszczeniu
na którymś z ramion,
od niesienia krzyża.                 -----------------------> a tu mi coś zgrzyta "stylitycznie", Marcinie. Myślę, że warto byłoby

może poddać lekkiej prze-redakcji.  Ok, gdzieś tam dosłyszałem identycznie brzmiące  
'od niesienia krzyża" (jak zapisałeś) i "odniesienia krzyża" (jak można się dosłyszeć), ale całość tej części nie brzmi jakoś... dobrze. Ok, sens się daje zajarzyć, ale w tej wersji za bardzo na niekorzyść ta strofa, z racji "zgrzytów", wybija się od całości. Mam tu "wrażenie" jakiejś pomyłki... ze się  tak dellikatnie wyrażę.

Przyjdzie nienachalnie dopieścić
wybujałe ego.
Słusznie – szklanką wódki.

Zapaść
w czekanie słuchając drwin
filozofów, od niczego.


Zresztą nie sądzę – jak już
kłamałem.

Ogólnie ot, jakby od ręki napisane, wypowiedziane, wycedzone po męsku. Znam to, ten stan. Każdy normalny facet to zna. Zastosowałeś rozwiązania proste jak drut, ale wyszło w gruncie rzeczy w całkiem ciekawą wypowiedź poetycką. Tak, kamienna twarz, półuśmiech w ostateczności i ... niezły wiersz mamy, albo się spodziewamy (ja i moje czytelnicze ego). Zerknij jeszcze proszę w drugą, albo... rozjaśnij mi moje dziś nienajlepsze umiejętności jarzenia. Wrócę i wtedy walnę należne gwiazdki (może-mejbi-pytetr  że tak spolszczę zapis innych jenzyków i języków) . Wiesz, Autorze, prócz ego to i jeszcze warto wobec wiersza uczynić tak, że Poeta Przyjdzie (aby tekst swój) nienachalnie dopieścić  ArS (dziś możliwe, że nieco nazbyt przytępiony)

[chmurnoryjny]

Nawet nie wspomnę o umieszczeniu
na którymś z ramion,
od dźwigania krzyża.

A tu mi jednak ciągle stylistycznie zgrzyta. I choćbym chciał szukać jakiegoś woalu "grzebania w znaczeniach, w języku" to nijak nie mogę.
Marcin, widzę, że jakieś zmiany i edycja była próbowana, ale ... kurde... tak ta strofa psuje całość (stylistyka!). 
od dźwigania krzyża.--- dałeś. ale brakuje mi jakiegoś szczegółu, który konkretyzuje, łącznika np. w postaci "tych" (??) od dźwigania (czy jak wcześniej; 'niesienia").
Sorry, że jestem tak późno i po tak długim czasie. Nadmiar spraw życiowych.  Myślę, że ... jednak... muszę ocenić Z ciężkim sercem. Bo utwór zasługiwałby na mocne ponad cztery, ale .... ta strofa!!!
.. co jednak czynię z naprawdę ciężkim sercem... Życzę jednak, po ewentualnych poprawkach podniesienia średniej, bo sama wymowa utworu. i wykonanie innych strof.. zasługują na wyżej i więcej, choć... się z nią (wymową) nie zgadzam... ale jednak...  znam ten ból...

[Gunnar]

Literatka na niemoc twórczą - też jakieś rozwiązanie.
Oszczędny w formie, nie przegadany.