Oswajam prawdę

[Julia]

Po raz kolejny nęci i zwodzi.
Zamienia gładką powierzchnię
w szorstkie plamy. Złudzenie
w zderzeniu ze słowem
zostawia milczenie, więc

nie targuję się o cenę
za przekroczenie drugiej strony,
gdzie chwila nieuwagi pochłania
obraz - zmienność także jest życiem.

Na razie pada deszcz. Nic się nie dzieje.
Czekam na moment, kiedy powiesz:

światło przepływa przez ręce,
wtedy zaistniejesz prawdziwie.

[Marcin Sztelak]

Skróciłbym początki dwu pierwszych zwrotek, np.: wartość prawdy, boję się jej dotyku i nie wiem jak przkroczyć wyobraźnię. Lub coś w tym stylu.
Końcówka świetna, jeno dwie ostatnie powinny być raczej w kursywie lub cudzysłowie.

[Julia]

Skróciłbym początki dwu pierwszych zwrotek, np.: wartość prawdy, boję się jej dotyku i nie wiem jak przkroczyć wyobraźnię. Lub coś w tym stylu.
Końcówka świetna, jeno dwie ostatnie powinny być raczej w kursywie lub cudzysłowie.

Jaka jest wartość prawdy,
boję się jej dotyku. Zamienia gładką
powierzchnię w szorstkie plamy,
po raz kolejny nęci i zwodzi.

Z pierwszej zwrotki wyrzucam: której nie potrafię wypowiedzieć.
Nad drugą pomyślę

---

Skróciłbym początki dwu pierwszych zwrotek, np.: wartość prawdy, boję się jej dotyku i nie wiem jak przkroczyć wyobraźnię. Lub coś w tym stylu.
Końcówka świetna, jeno dwie ostatnie powinny być raczej w kursywie lub cudzysłowie.

Jaka jest wartość prawdy,
boję się jej dotyku. Zamienia gładką
powierzchnię w szorstkie plamy,
po raz kolejny nęci i zwodzi.



Z pierwszej zwrotki wyrzucam: której nie potrafię wypowiedzieć.
Nad drugą pomyślę

Poprawka do drugiej:

Byłam na właściwej drodze, nadal
nie wiem, jak przekroczyć wyobraźnię.
Wystarczyła chwila nieuwagi,
obraz rozbija się na części
- cóż, zmienność także jest życiem.

To propozycja - jeszcze myślę

[chmurnoryjny]

Widzę, że po komentarzu Marcina przystąpiłaś do szukania innych wersji. Powiem więc tak: nie zostawię oceny, ale ... popracuj nad tym tekstem jeszcze, a potem poprawioną, przemyślaną wersję opublikuj ponownie (z doipioskiem "wersja poprawiona") wtedy będę mógł ocenić. Trodno oceniać efekt, gdy okazuje się, że jest jeszcze praca...

[Julia]

Widzę, że po komentarzu Marcina przystąpiłaś do szukania innych wersji. Powiem więc tak: nie zostawię oceny, ale ... popracuj nad tym tekstem jeszcze, a potem poprawioną, przemyślaną wersję opublikuj ponownie (z doipioskiem "wersja poprawiona") wtedy będę mógł ocenić. Trodno oceniać efekt, gdy okazuje się, że jest jeszcze praca...

Dzięki za wgląd. To już koniec z poprawkami. Przychodzi moment, kiedy mam pewność, że dalsze poprawki tylko 'popsują' wiersz, ale teraz już wiem, jak mam się zachować w przypadku wprowadzenia większych zmian.

[chmurnoryjny]

Po raz kolejny nęci i zwodzi.
Zamienia gładką powierzchnię
w szorstkie plamy. Złudzenie
w zderzeniu ze słowem
zostawia milczenie, więc

nie targuję się o cenę
za przekroczenie drugiej strony,
gdzie chwila nieuwagi pochłania
obraz - zmienność także jest życiem.

Na razie pada deszcz. Nic się nie dzieje.
Czekam na moment, kiedy powiesz:

światło przepływa przez ręce,
wtedy zaistniejesz prawdziwie.

już za sam powiększony wers bym Ci się oświadczył   Obraz, czyli coś stałego w pierwszym skojarzeniu (ewentualnie zatrzymanego - "w ramach" na przykład ) dopełnione pozostałą resztą o "zmienności". Kapitalne, prosto ale pomysłowo skomponowany wers (najlepsze najczęściej są najprostsze rozwiązania podobno?).

Bardzo mi się podoba całość, każde rozwiązanie, zwłaszcza co do "wyczucia wersem". Może tylko ostatni?

zamiast wtedy zaistniejesz prawdziwie.------------------------ i tak[i] zaistniejesz prawdziwie.----------albo---- tak[i] zaistniejesz prawdziwie.------------ [/i][/i]


[i][i]i może zamiast "[i]prawdziwie"---- dać "naprawdę"?[/i][/i][/i]

[i][i][i]I zostawiając wersaliki oraz myślniki w obecnej postaci odpuścić sobie przecinki i kropki? Boi podział na "zdania" i tak sugestywny, a dzięki temu zrobiłoby się ciekawiej? Sama zobacz.... zwłaszcza w podkreślonych przeze mnie poniżej miejscu, które mnie ujęło... [/i][/i][/i]




[i][i][i]Po raz kolejny nęci i zwodzi.
Zamienia gładką powierzchnię
w szorstkie plamy. Złudzenie
w zderzeniu ze słowem
zostawia milczenie więc

nie targuję się o cenę 
za przekroczenie drugiej strony
gdzie chwila nieuwagi pochłania 
obraz - zmienność także jest życiem 

Na razie pada deszcz Nic się nie dzieje 
Czekam na moment kiedy powiesz

[i]światło przepływa przez ręce
wtedy zaistniejesz prawdziwie

[/i][/i][/i][/i]



[i][i][i]----------------------[/i][/i][/i]

[chmurnoryjny]

a teraz zobacz jak mi się przeczytało (czyli poinaczyło Twój wiersz)





Po raz kolejny
nęci i zwodzi  Zamienia
gładką powierzchnię
w szorstkie plamy Złudzenie

w zderzeniu ze słowem
zostawia
milczenie więc

nie targuję (się) o cenę za
przekroczenie drugiej strony
gdzie chwila nieuwagi pochłania 
obraz - zmienność także jest życiem

Na razie pada deszcz Nic
się nie dzieje Czekam 
na moment kiedy powiesz że

światło przepływa przez ręce
wtedy  będziesz
naprawdę

--------------

To tak, aby namieszać, a i zaprzeczyć swoim wcześniejszym słowom w poprzednim komentarzu... : Wrócę... i wtedy już naprawdę ocenię...  Niezależnie od tego, co jeszcze, albo czy (jednak) nie (i już). I na pewno nie będzie to ocena niska... a czy najwyższa? i pełna, bez niczego po przecinku? jak będzie ocena, to zobaczysz...  

[Natare]

podoba mi się. zarówno forma jak i treść, wiersz płynie i dobrze się "zamyka". czyta się z przyjemnością