miłości skulonej

[blackpepper]

kiedyś stworzę dla ciebie osobny gatunek
bo nie czytasz moich wierszy
a ja tak lubię pisać o tej miłości
co zgięła się w pół i syczy z bólu
chce przetrwać

płatki niedopowiedzeń u moich stóp
napełniają natchnieniem na kolejne wersy
i kolejne słowa spadają spod palców
delikatnie łaskoczą samotne policzki

zrzucasz je ze mnie znowu nie śpię
chowam duszę pod łóżkiem
i czekam aż wyjdziesz dasz jej dojrzeć
zgiętej w pół

[mirek13]

ciebie/ moich/ ja/ tej/ moich/ je/ mnie/ jej. ćzysta zaimkoza, moja droga.
A poza tym piękny wiersz. Bardzo klimatyczny i po prostu, wzruszający.

[blackpepper]

Dzięki Mirku za obie uwagi. Sama nie zauważyłam nagromadzenia tych zaimków. Trzeba będzie coś z tym zrobić. Pozdrawiam!

[czarownica]

Ładny wiersz.

[blackpepper]

Dzięki

[wojbik]

blackpepper at her finest.

Delikatny, "duszny" i prosty tekst, ale jednocześnie nie ocierający się o banał.
Moim zdaniem, coś dobrego.

Fajnie, że znowu jesteś.
Pozdro.

[blackpepper]

Wojbik, to było długie rozstanie. Pozdrawiam!

[szczepantrzeszcz]

ciebie/ moich/ ja/ tej/ moich/ je/ mnie/ jej. czysta zaimkoza, moja droga.

To nie jest czysta zaimkoza. Na poparcie stwierdzenia mam tylko (i aż) to, że nie rzuciło mną o ścianę. Te parszywe zaimki jakoś tam "leżą", jednak za cholerę nie potrafię powiedzieć dlaczego leżą i nie przeszkadzają, chociaż powinny.

...może skulona miłość opiera się na zaimkach, a może opiera się zaimkom

To dobry wiersz.

[blackpepper]

Dzięki!

[Alchemik]

Liryk jest bardzo ładny. Powiedziałbym nawet, że przepiękny po paru poprawkach.
Typowo kobiecy, co nie jest zarzutem, bo lubię kobiecą poezję liryczną.
Jest dużo bardziej delikatna od męskiej, choćby mojej, w której bywa nieraz sporo agresji.
Z tymi zaimkami dzierżawczymi to Mirek ma trochę racji. Część da się spokojnie usunąć bez szkody dla wiersza. I odrobina kosmetyki. Choćby słowa zamiast spadać, niech spływają spod palców, wtedy łaskocząc policzki, mogą być też łzami.


kiedyś stworzę dla ciebie osobny gatunek
bo nie czytasz przesłanych wierszy
a ja tak lubię pisać o miłości 
co to zgięła się w pół i syczy z bólu 
chce przetrwać 

płatki niedopowiedzeń u stóp  napełniają
natchnieniem do kolejnych wersów
i kolejne słowa spływają spod palców 
delikatnie łaskocząc samotne policzki

zrzucasz je ze mnie znowu nie śpię
chowam duszę pod łóżkiem 
i czekam aż wyjdziesz dasz dojrzeć
zgiętej w pół

Pozdrawiam i przepraszam za manipulacje przy wierszu

Jurek