Ocena wątku:
  • 1 głosów - średnia: 4
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Errare humanum est?
#1
Errare humanum est?

Pod niebem odlanym z żelaznych kul
Nie widzą już was tchnięci marzeniem na obłok.
oddychasz z coraz większym trudem gorzkim oparem teraźniejszości,
Nie mów... Udusi cię własny grzech?
człowiecze o kończynach lwów – z dzikich pragnień.
Ty CHCESZ – masz
i ciągle
więcej?

''Dziś'' jest tylko grań, i ty, i ja, osobo – wokół przepaście
Kimkolwiek byle teraz,
jakkolwiek byle tu,
bo chcę(my)

pokazać ci zwoje straconych dróg
leżące na tym lepkim od paranoi ludzkiej dnie
rozciągniętym jak pajęczyna.
Utkały ją pająki o dziesięciu połamanych nogach
wśród
wewnątrz
koślawych serc i sumień.

Tu potępieni zmawiają pacierze,
kaleczą pół gadzie usta szkłem,
bo nie wspomoże ich w wierze
Bóg – jego wie-czystość.
On po prostu pękł.
Odpowiedz
#2
Eee...Fajne?
Podoba mi się.
Tylko, czy ma być "osobo", czy "osobno"?
Antonia? - 35 lat i 60 kilogramów czystej skromności. Angel
Odpowiedz
#3
Dziękuję. Big Grin
Osobo, rzecz jasna.
Odpowiedz
#4
No właśnie, bo Ty raczej nie robisz literówek.
Antonia? - 35 lat i 60 kilogramów czystej skromności. Angel
Odpowiedz
#5
Skoro tak sądzisz. Smile

Dziękuję za gwiazdki.
Odpowiedz
#6
Moim zdaniem to bardzo dobry wiersz jest.
I to taka ulga dla mnie, że można powiedzieć, że ktoś napisał wiersz, bo ja piszę dziwne twory.Big Grin
Antonia? - 35 lat i 60 kilogramów czystej skromności. Angel
Odpowiedz
#7
Sugestywnie piszesz o zwojach straconych dróg. Przepaść? Pod nieba błękitem również są odchłanie. Człowiek, jeżeli nie popatrzy w górę, zawsze będzie myśleć, że niebo odlano z żelaznych kul.

Nie, Hakai, świat, pomimo naszego posępnego spojrzenia na sprawy spojrzenia niewarte, pomimo pajęczyny wewnątrz serc i sumień, jest jednak lepszy.
Odpowiedz
#8
szczepan, Hakai jest akurat na etapie żelaznych kul. I co zrobisz, jak nic nie zrobisz. Cool
Antonia? - 35 lat i 60 kilogramów czystej skromności. Angel
Odpowiedz
#9
Dlatego bohater liryczny jest na przedsionku piekła.
Trochę... zbłądził. Ale "errare humanum est". Stąd też znak zapytania - bo czy on w ogóle jest jeszcze człowiekiem?
Odpowiedz
#10
Mocny ten Twój wiersz, aż ciary przełażą.
Fajna jest Twoja poezja ogólnie, bo jest przemyślana i dokładnie wiesz, o czym chcesz powiedzieć.

Tytuł po łacinie?
Czy dobrze rozumiem, że "błądzić jest rzeczą ludzką"?
Nawet nie zaglądałam w google.
Antonia? - 35 lat i 60 kilogramów czystej skromności. Angel
Odpowiedz
#11
(09-01-2016, 14:05)Hakai napisał(a): - bo czy on w ogóle jest jeszcze człowiekiem?
Jest.
Odpowiedz
#12
Dziękuję, Antonio. c:

Szczepanie;
Hmm... Ciekawe. Może masz rację, a może...

...Inne dusze mają już w połowie gadzie usta... ^^
Odpowiedz
#13
Moja dusza spojrzała w lustro sumienia i zobaczyła gadzi uśmiech. Inne dusze też mają gadzie usta, ale to wcale nie oznacza, że mamy akceptować. Szukać trzeba... podążać w tę stronę, gdzie jaśniej. Nie bać się, że płomień świecy może opalić skrzydełka.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości