Cuda i rytuały

[BJKlajza]

Cuda i rytuały


w trójkącie i trochę na uboczu stoją
zawsze je pozdrawiam żegnam się i odchodzę
błogosławieństwa mistyki opuszczają materię 
nie zrodzoną possijmy ten cukierek jeszcze chwilę
bez dwóch zdań - ciekawe czasy

zaczynam myśleć
niewątpliwie zasługują na szacunek - nie znając 
celu ostatecznego - i chwała bogu tracącemu pęd doskonałości
wszystko przewidziałem i mogę spać spokojnie 
niezależny od wyników liczb w losowym 
przypadku niesprawiedliwości uwięziony w skorupce 
inteligentnej istoty z przyjemnością słucham co mówią 

aby nie skończyć jak Ikar - odrażająco nudnym pierdut

[Miranda Calle]

Wyrazisty i bezwzględnie rozprawiający się z dogmatami. Świetna metaforyka.


Najbardziej:

w trójkącie i trochę na uboczu stoją

błogosławieństwa mistyki opuszczają materię

chwała bogu tracącemu pęd doskonałości

Tytuł i pointa - rewelacja.

[Julia]

Doskonała konkluzja - pozdrawiam

[BJKlajza]

Dziękuję

[Marcin Sztelak]

Rytuałw to akurat mamy od groma, tylko cudów jakby mniej... Bardzo dobry wierszz doskonałą puentą.