Ucieczki liryczne

[Lyssa]

na oknie zazdroski zatrzymują
spojrzenia ciekawskich
cały repertuar niemocy kotłuje się
w czterech ścianach
tylko one mają uszy

po co pisać
życie samo się zapisuje
pajęczyną po kątach
palce błądzą po nożach
po gazowych kurkach

są zatyczkami do uszu
tylko sen znajduje drogi wyjścia
nierytmicznie stuka serce czekając
na prostolinijny gwizd

[RootsRat]

Pierwsza strofka jakaś taka... niepotrzebna, jak dla mnie. Dobry wiersz, palce na nożach i kurkach, świetne. Tylko nie wiem, dlaczego gwizd ma być prostolinijny. Arytmię za to znam z autopsji. Zostawiam czwóreczkę, gdyby nie pierwsza strofka, byłaby piąteczka.

P.S. Repertuar niemocy też świetny.

[Lyssa]

Kiedy ustaje bicie serca monitor wydaje gwizd. Dzięki za komentarz.

[RootsRat]

A, medycyna! Mnie ten dźwięk się kojarzy raczej z piskiem niż gwizdem - tam nie ma przepływu powietrza, jest elektroniczny dźwięk. No i raczej jednostajny, a nie prostolinijny?

Wybacz dociekliwość i czepialstwo, ale diaboł tkwi w szczegółach

[Lyssa]

Dźwięk jednostajny a linia prosta. A co jest złego w pierwszej strofie?

[RootsRat]

Prostolinijny znaczy szczery, otwarty - i z tym określeniem skojarzyłem ostatni wers. Teraz widzę, że to gra słów - aczkolwiek moim zdaniem dość niefortunna, bowiem pierwsze co przychodzi na myśl, to właściwe znaczenie tego słowa.

Pierwsza strofka jakoś nie pasuje mi do całości. Ciężko mi to powiedzieć. Widzę związek i wiem, że on tam jest, ale ogólnie, "z lotu ptaka", bez niej jakoś lepiej mi się czyta - jak dla mnie - i to jest moja subiektywna opinia po prostu - nie wnosi nic szczególnego, równie dobrze mogłoby jej nie być i wiersz nic by nie stracił - a chyba wręcz przeciwnie - zyskał na formie.

[Jarosław Jabrzemski]

Piąteczka!
Wszystko na miejscu.
PS
Podobno należę do nielicznych chłopów dysponujących wiedzą na temat zazdrostek.

[Lyssa]

Dziękuję.